مارک فیشر در مقالهی پیش رو بررسی میکند که سرمایهداری چگونه توانسته با بزک و چراغانی کردن ملال آن را بدل به فرصتی برای مشارکت و فعالیت بیشتر کند.
این نوشته برگردانی است آزاد از سخنرانی جزف بردسکی در مراسم فارغ التحصیلی دانشجویان کالج Dartmouth در سال ۱۹۸۹، صورتبندی درخشان وی از ملالت در این نوشته، بارها در متون روانشناسی ارجاع داده شده است.