فریدون توللی از نسل اولِ شاعران پس از انقلاب مشروطه است، سال‌های نوجوانی او، مقارن با سال‌های پایانی جنگ دوم جهانی بود؛ توللی در طول عمرش شاهد رفتن رضاشاه، اشغال ایران توسط متفقین، سلطنت محمدرضاشاه، برآمدن حزب توده، نهضت ملّی، کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و انقلاب ۵۷ بود. شعر سیاسی پس از انقلاب مشروطه در ایران رواج یافت، توللی تحت تأثیر نیما یوشیج به شعر نو روی آورد، در حالی‌که نیما یوشیج از سیاست روی‌گردان بود، فریدون توللی آغازگر شعر نو سیاسی در ایران شد. در این نوشتار توللی به عنوان یک کنشگر/سوژۀ سیاسی در بطن حوادث سیاسی و اجتماعی سال‌های منتهی به کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ مورد مطالعه قرار گرفته است.
