بعضی ساختها در گذر زمان جای خود را در زبان محکمتر کرده و نقشهای تازه میگیرند. تنوین، این پسوند ناخواسته و گاه مایه انزجار، در این دسته قرار دارد و همین امر حذف آن را ناممکن ساخته است.
چندسالی است که روش جدیدی در خط فارسی مرسوم شده که در آن نشانۀ شخصی ملکی و گاهی شکل کوتاه فعل بودن در زمان حال را جدا از کلمۀ پیشین آن مینویسند و یک الف میانجی بین آنها جا میدهند: کتابام