«اتاق های قرمز» معروف جایی است که بیشتر بازیکنان در انتظار سرنوشت خود به آنجا فرستاده می‌شدند. پیامِ رنگی که برای تزئین دیوارها انتخاب شده بود بر زندانیان بی‌تاثیر نبود، زیرا چشم‌انداز یک کشت و کشتار زنده و کامل بود. طبیعت سادیستی عدی هیچ حد و مرزی نداشت، زیرا ابزارهای شکنجه‌ای او حتی در سیاه‌چال‌های قرون وسطایی هم پیدا نمی‌شد.
