امر اروتیک سنجه‌ای است میان حس خود بودن ما و آشوبِ قدرتمندترین احساسات‌مان. حسی درونی از رضایت است که به محض تجربه کردنش، احتمالاً آٰرزومندش شده‌ایم. زیرا اگر کمالِ چنین عمق احساسی را تجربه کنیم و قدرت آن را بازشناسیم، دیگر نمی‌توانیم سطح کمتری از ارجمندی و عزت‌نفس برای خود بخواهیم.
مطلب حاضر پاره‌ای از سخنرانی دارنل مور در مرکز کندی دانشگاه هاروارد، به عنوان بخشی از سری سخنرانی‌های آدری لرد در حوزه حقوق بشر است که در تارنمای «اتصال فمینیستی» منتشر شده است. دارنل مور، نویسنده و فعال اجتماعی در شهر نیویورک است که حوزه کار وی بر فعالیت ضد نژادپرستی، فمینیسم و حمایت از اندیشه های ضد استعماری و ضد امپریالیستی متمرکز است. او در این نوشته به این سوال پاسخ می‌دهد: «به حساب‌آوردن پتانسیل رادیکال تاثرات، عشق، همدلی و همزبانی در زمانه‌ای که دشمنی، گسیختگی و بی‌تفاوتی غالبا به خدمت گرفته شده است چه مفهومی می‌تواند داشته باشد؟»
