مسئله اصلاح نژاد و خلاصي از ژن ضعيف قرنهاست فكر بشر را به خود مشغول كرده، اما اين انديشه، كه چه در نازيسم و چه در طرح عقيمسازی ميتوان آن را دنبال كرد، چه سياست و منطقي را دنبال ميكند؟ آيا «منطق ابزاری» كه به دنبال «حفظ خود» است با منطق «عشق و همدردی» جور در مي آيد؟