چه فهمی از زنان و کدام تلقی از مسائل رفاهی آنها، می‌تواند راه را بر پتانسیل‌های دموکراتیکی باز کند که زنان را از ابژه‌هایی «نیازمند» و «وابسته»، به جایگاه مطالبه‌گران «فعال» نظام رفاهی بازگرداند؟
مطلب زیر مصاحبه سایت یکشهر با اعظم خاتم، جامعه‌شناس در حوزه شهر و مطالعات منطقه‌ای است. در این مصاحبه اعظم خاتم عوامل موثر بر عدم اشتغال زنان را بررسی می‌کند. او می‌گوید: «اگر همه کشورهای درحال توسعه‌ای را که از نظر سطح شهرنشینی و تحصیلات زنان مشابه هستند ردیف کنید، باز هم تفاوت‌های مهمی از نظر سطح فعالیت و اشتغال زنان در میان آنها دیده می‌شود. مثلاً ایران، آرژانتین و امارات به‌نسبه از نظر شهرنشینی و تحصیلات زنان مشابه‌اند اما نرخ اشتغال زنان در آنها خیلی متفاوت است.» در این میان، سیاست‌گذاری دولت‌ها، تسهیلات، وضعیت اقتصادی و عوامل فرهنگی تعیین‌کننده هستند.
