روزبه فیض

او یک آمریکایی کامل است. او یک اروپایی به تمام معناست. او یک آریایی واقعی است. به راستی که سر تا پایش عرب است. اما چطور می‌توان به راستی آریایی، آمریکایی، عرب، یا اروپایی «بود»؟ در زمینی که مردمانش از ابتدا با یکدیگر آمیخته‌اند، تجارت کرده‌اند، جنگیده‌اند و صلح‌ کرده‌اند، به سرزمین‌های دیگر کوچیده‌اند و زبان‌هایشان با همدیگر ترکیب شده‌است، آیا آریایی بودن یا آمریکایی بودن، چیزی بیش از یک هویت برساخته است؟ رالف لینتون در یادداشت زیر ایده‌ی «آمریکایی صد در صد» را به سخره می‌کشد و نشان می‌دهد زندگی یک آمریکایی در شبانه‌روز خواه‌ناخواه هرگز «آمریکایی» نیست.