در تاریخ‌نگاری ایدئولوژی‌ها، قرن بیستم را بیش از هر چیز با یک رخداد شناسایی می‌کنند و آن ظهور و فروپاشی کمونیسم روسی است. اما در نیمه دوم این سده ایدئولوژی دیگری نیز رخ نمود و خاتمه منطقی خود را به نمایش گذاشت و آن چیزی نبود جز نئولیبرالیسم اتریشی-شیکاگویی.
برنامه‌های توسعه در ایران از ابتدا بر سدسازی تکیه داشته‌اند. ظهور بحران‌های متعدد محیط زیستی در سال‌های اخیر رویکرد توسعه محور مدرنیزاسیون در ایران را به پرسش کشیده‌اند. این یادداشت نقدی بر مستند مادرکشی است و به این بهانه به تاریخ سدسازی در ایران و ارتباط آن با سبک زندگی می‌پردازد.
