صبحانه در مسیر محل کار

معرفی کتابی که ۶۰ سال پیش نوشته شده به احتمال زیاد معرفی نیست. بیشتر شبیه قصه تعریف کردن، یادآوری بدیهیات و البته کمی هم خودنمایی است. از قسمت آخر شروع می‌کنیم، با یادآوری بدیهیات ادامه می دهیم ولی قصه را تعریف نخواهیم کرد.

من با تعاریف معمول، کتاب خوان حرفه ای محسوب نمی شوم. بنابراین چیزی که در مورد این کتاب می نویسم نظر یک آدم حرفه ای نیست. نظر آدمی است که روزها در مسیر رفتن به سر کار و در راه برگشت کتاب می‌خواند. این هم بد است و هم خوب. بد است چون نظرش به درد فهمیدن چیزهای مهمی از کتاب نمی خورد و خوب است چون ممکن است به درد آدم‌های دیگری که در مسیر رفتن به سر کار کتاب می‌خوانند بخورد.

برای آدمی مثل من، رمان صبحانه در تیفانی یک رمان ایده‌آل است. ترجمه بسیار خوب و روانی دارد. تقریبا کوتاه است و از آن بهتر اینکه به بخش‌های کوتاهی تقسیم می‌شود. این ویژگی کمک می‌کند که هروقت به مقصد رسیدید بتوانید خواندنش را متوقف کنید و بعد دوباره شروع کنید. تعداد شخصیت‌های کتاب کم است. ماجرا و روایتش هم آن قدر پیچیده نیست که مجبورتان کند تمام روز را به فکر و خیال بگذرانید.

شخصیت اصلی داستان هالی گولایتلی است. یک مدل هالیوودی که مدام با مردهای پولدار و مشهور در بارها و مهمانی‌ها خوش می‌گذارند. او دختر زیبای مشهور شهر است که چشم‌های زیادی به دنبال اوست. با این موقعیت، هالی باید زن اغواگر کلاسیکی باشد. همان‌ها که در داستان‌ها و فیلم‌ها می شناسیم. همان‌ها که سری در مافیا دارند و با اغواگری، ناشدنی‌های داستان را شدنی می‌کنند. اما هالی گلایتلی این‌گونه نیست. دستکم من اینطوری نمی‌شناسمش. زنی است مستقل، ساده، رو راست، بامعرفت، شجاع و البته ماجراجو. از این منظر شخصیت هالی در رمان، بیشتر معاصر ماست تا معاصر نویسنده‌اش.

رمان صبحانه در تیفانی را ترومن کاپوتی در سال ۱۹۵۸ نوشته است. بلیک ادواردز در سال ۱۹۶۱ فیلمی با همین نام از روی کتاب ساخته است. کتاب را بهمن دارالشفایی به فارسی برگردانده و نشر ماهی آن را منتشر کرده است.

صبحانه در تیفانی | ترومن کاپوتی | ترجمه بهمن دارالشفایی | نشر ماهی