کاوه میرعباسی در وهله اول مترجمی است چیره‌دست؛او که آشنایی خود با ادبیات آمریکای لاتین را به خواندن متن فرانسوی «آقای رئیس‌جمهور» میگل آنخل آستوریاس ارجاع می‌دهد، بعدها به آمریکای لاتین و زبان اسپانیولی سوق داده می‌شود؛ حاصل تلاش دو دهه زیستن در ترجمه، ترجمان بیش از 40 عنوان کتاب از زبان‌های فرانسوی، انگلیسی و اسپانیایی است که بیشترین آنها سهم انسان آمریکای لاتین و زبان اسپانیایی است. اما جدای از ترجمه، میرعباسی داستان‌نویس چیره‌دستی نیز است؛ گویای این حرف هم رمان «سین مثل سودابه» است که در بطن خود، از انتخاب اسم گرفته تا چرخش‌های داستانی و ورود شخصیت‌های فراوان به داستان، همه و همه گویای قلمی توانا از نویسنده‌‌ای تواناست. ادبیات پلیسی دروازه ورود خوانندگان جدیدی است که می‌خواهند تمرین کلمه و تفکر در خلوت و سکوت کنند. «سین مثل سودابه» به شدت کشش داستانی دارد، رهایت نمی‌کند و نمی‌توانی کتاب را زمین بگذاری. به جرات می‌توان گفت که ما در ادبیات‌مان ادبیات پلیسی به‌معنای واقعی کلمه نداریم. برای همین باید به کاوه میرعباسی تبریک گفت که توانسته نیازهای خواننده امروزی را پاسخ گوید. رمان «سین مثل سودابه» کتاب اول از سری هفت‌گانه‌‌ای است که میرعباسی در ادامه منتشر خواهد کرد. این رمان به تازگی از سوی نشر «افق» منتشر شده است.
