اختلاف جماعت‌گرایان با لیبرال‌ها تنها به وظیفه حکومت، آزادی، خیر عمومی و رابطه فرد و جامعه خلاصه نمی‌شود و حتی فراتر، در مبادی انسان‌شناسی، هستی‌شناسی و اخلاق نیز اختلافی جدی میان آنها وجود دارد. جماعت‌گرایان به‌عنوان گفتار و دیدگاهی منسجم و سازمان‌یافته به نقد جریان لیبرالیسم می‌پردازند و همان‌طور که از نام‌شان برمی‌آید بیش از هرچیز دغدغه «اجتماع» دارند. به این اعتبار که هریک از ما در جایگاه فرد تنها به میانجی زیست در یک اجتماع است که استعدادها، شیوه زندگی و هویت فردی خود را می‌یابیم. پس برخلاف لیبرال‌ها، آنها زندگی سیاسی را در دلبستگی به یک اجتماع تعریف می‌کنند نه فرد. در این گفتار تنها جماعت می‌تواند طبیعت انسان را معین سازد و به آن شکل دهد.
