خوابگاه‌های دخترانه در کابل در حالی بسته شده که دختران مجرد برای پیدا کردن خانه کرایه‌ای با محدودیت‌های زیادی روبه‌رو هستند. صاحبان خانه با دختران مجرد قرارداد کرایه اتاق نمی‌بندند. زنان و دختران باید در زمان قرارداد یک مرد از خانواده‌یشان را به‌عنوان طرف قرارداد معرفی کنند. از سویی با به‌قدرت رسیدن طالبان، کرایه و هزینه‌ی غذا، آب و برق خوابگاه‌های خصوصی دخترانه از ۳ هزار و پنج‌صد به ۴ هزار و پنج‌صد تا ۵ هزار افزایش یافته است.
بسیاری از دختران دانشجو، چندین سال از زندگی خود را در خوابگاه می‌گذرانند؛ جایی که مثل همه فضاهای عمومی «تحت کنترل» است. اما خوابگاه‌های دخترانه در چه فرایندی ساکنانش را کنترل می‌کند؟
