هنری ژیرو در آخرین کتاب خود مینویسد «بسیارند مردمی که پذیرفتهاند، صرفنظر از نقش نیروهای ساختاری گوناگون، سرنوشتشان کاملا در گرو مسئولیت فردی است. این ایدئولوژی که در بوق و کرنا میشود و مورد علاقه ثروتمندان است نشان میدهد روابط انسانی خلاصه شده در ستیز و رقابت».
محمدعلی بهترین مشتزن جهان بود، علاوهبراین او بهخاطر آرمانهایش نزدیک به چهار سال از زندگی حرفهایاش را فدا کرد. او صرفاً نمادی از تاریخ نبود؛ بلکه در شکلگیری تاریخ مؤثر بود.
پس از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی مباحثی درباره مجاز بودن یا نبودن استفاده از سلاحهای پیشرفته و اتمی برای پیروزی سریعتر در جنگ مطرح شد. بعضی بر این باور بودند تنها راه تسلیمکردن ژاپن استفاده از بمب اتم است.آنها در بمب اتم پیشرفت علم و قدرت شگفتانگیز آن را میستودند. چرا که به نظر آنها تنها راه شکست ژاپن و حفظ جان سربازان آمریکایی استفاده از بمب اتم بود. اما گروه مخالفی نیز وجود داشت که معتقد به عدم استفاده از سلاحهای کشتار جمعی و در رأس آن بمب اتم بودند و استدلال میکردند که برای پایان دادن به جنگ لازم نیست که حتماً از بمب اتم استفاده شود و راههای بهتری نیز وجود دارد. کذر زمان از آن دوران تا کنون ثابت میکند که استدلال این دسته از مخالفان کاملاً درست بوده است. نویسنده بر این باور است که فرهنگ نولیبرالی کنونی همانند بمب اتم نیز مخالفان و موافقانی دارد که با نگاهی به اتفاقات پس از بمباران اتمی، میتوان درباره طرفداری از این فرهنگ هم تصمیم گرفت.