هنگامی که سیاستمدارن «به نام آزادی، اعلان جنگ میکنند» و به نام «ایجاد شغل» از کم اهمیت بودن محیطزیست میگویند، این نه دست مردم که باید دست قدرتهای بزرگ اقتصادی باشد که از آستینشان بیرون آمده تا پای «پروژههای توسعهای» را امضا کنند. اخیرا آقای رئیسجمهور گفته است «زندگی مردم» اصل است و نه توصیههای «ملالغتی» محیطزیست. اما آیا این سیاستمدارن به تناقضات خطرناک ایدههای خود واقف نیستند؟
در ایران به علت گستردگی جغرافیایی و وجود اقوام مختلف زبانهای مختلفی وجود دارد که هرکدام پیشینه و تاریخ و دستور خود را دارند. برخی دارای خط نوشتار جدا هستند و برخی تنها به صورت گفتاری مورد استفاده گویشوران قرار میگیرند. کودکان مناطقی که زبانی غیر از فارسی دارند با این زبانها شروع به سخن گفتن کرده و در واقع زبان مادری آنها زبانی جز فارسی است. کودک غیرفارسیزبان زبان مادری خود را فرامیگیرد اما فارسی زبان دوم اوست که باید آن را بیاموزد، زبانی که باید با آن درس بخواند و در جامعهای بزرگتر ارتباط برقرار کند.