یوناتان شپیرا یک سال پیش از آن که پدرش جت‌های جنگی را در جنگ اکتبر سال 1973 به پرواز در آورد، در یک پایگاه نظامی متولد شد. سی سال پس از آن، و بعد از دوازده سال خلبانی نیروی هوایی، شپیرا ارتش را کنار گذاشت. در سال 2003، او نامه‌ای نوشت و متعهد شد که هرگز بر فراز سرزمین‌های اشغالی نوار غزه و کرانه باختری پرواز نکند. شپیرا جزو معدود اسراییلی‌هاست که اعلام کرده‌اند از فراخوان فلسطینی‌ها برای بایکوت، عدم سرمایه‌گذاری و تحریم اسراییل (BDS) حمایت می‌کنند. او هم‌چنین به علت تلاش برای شکستن حصر غزه از طریق کشتیرانی، مورد حمله ارتش اسراییل قرار گرفته است. به تازگی او با رایان رودریک بیلر، از نشریه «انتفاضه الکترونیک» گفتگویی داشته است. نباید فراموش کرد که راه‌حل‌های صلح‌طلبانه که از زمان اشغال فلسطین همواره مطرح بوده‌اند، به‌طور هم‌زمان مورد نقد گروهی دیگر بوده که بر تاریخ گفتگوهای صلح و نتایج آن تکیه می‌کنند.
«اسلاوی ژیژک» این یادداشت را چند روز پیش از سخنرانی نتانیاهو در کنگره آمریکا در مورد ایران نوشته است اما به مساله اصلی یعنی همان مساله نزاع اسرائیل و فلسطین پرداخته است. استدلال‌های حامیان اسرائیل را به طور تاریخی تا به امروز بررسی کرده و تحول طنزآمیز و عبرت آموز آن را نشان داده است.
نویسنده: ناتان ترال| از آنجا که مناطقی که در طرف کرانۀ غربی دیوار واقع شده اند هنوز جزئی از محدودۀ شهری بیت القدس به حساب می آیند، دولت خودگردان فلسطین حق ورود به آنها را ندارد. اما پلیس اسرائیل و ارائه دهندگان دیگر خدمات شهری نیز اغلب از رفتن به این محلات سرباز می زنند. با این وجود ساکنان آن هنوز مجبور به پرداخت مالیات شهری هستند تا واجد شرایط دریافت مراقبت‌های بهداشتی و خدمات باقی بمانند. این محلات تبدیل به جای بی در و پیکری شده که جنایت کاران می توانند در آن از دست مقامات اسرائیل و فلسطین در امان باشند.
