اگر گروهی از افراد می‌توانند زمان و انرژی خود را برای مطالعه و تحقیق، صرف کنند، چنین چیزی تنها با حمایت اجتماع از آنها ممکن است. پس چرا نباید نتایج کارشان، به جامعه بازگردد و در دسترس همه‌ی افراد باشد؟
برای بسیاری از روشنفکران و فعالان دنیا این سوال مطرح است که چگونه می‌توان دانش را با روش‌هایی خارج از ساز و کارهای کالایی سرمایه‌داری تولید و به همگان عرضه کرد. این سوال در این روزها پس از بحث‌های حول و حوش انتشار نسخه پی دی اف جلد دوم کتاب سرمایه در ایران بالا گرفته‌است. این مطلب می‌کوشد به این سوال پاسخ دهد.
