مصرف مسئولانه در برابر محیطزیست شاید از بار گناه شما بکاهد اما فقط جنبشهای انبوه و در سطح وسیع این قدرت را دارند که مسیر بحران آب و هوایی را تغییر بدهند. حالا زمان آن رسیده که از این وسواس ذهنی که سبک زندگیمان چقدر در راستای حفظ محیطزیست است، دست بکشیم- و همه در کنار هم شروع کنیم به ستاندن قدرت از دست شرکتها.
حاکمیت یک ابژه مستقل از جامعه نیست. یک رابطه اجتماعی است که به همراه خودش پیامدهای اجتماعی در شکلگیری طبقات فرادست و فرودست جامعه دارد. منتقدان نولیبرالی دانستن برنامههای اقتصادی در ایران، حاکمیت را از جامعه منتزع میکنند و یک الگوی اقتصادی ارایه میدهند و میگویند در این الگوی اقتصادی چون این اجزا نولیبرالی نیست پس کل آن نولیبرالی نیست.
به گفته سعید مدنی خصوصیسازی و تعدیل ساختاری دو وجه از مناسبات نئولیبرالیستی است که پس از جنگ شاهد کاربردی شدن آن هستیم. بیش از سی سال از این روند میگذرد و دولتهای مختلف با شوک درمانیهای ویرانگرشان، نشان دادهاند که به تداوم این روند باور دارند و برای کاربردی کردن آن از هر امکانی بهره خواهند برد.
یک حرکت جدید ملی، اجتماعی، صنعتی، اقتصادی که از جنگ جهانی دوم به بعد هرگز دیده نشده لازم است، و نیو دیل یک فرصت تاریخیست.
فیلمهای اسلشر با قاتلانی تیزی به دست و تشنه خون و کشتار، در مخاطبان خود چگونه میتوانستند همذاتپنداری ایجاد کنند؟ قاتلان یا قربانیان هر کدام در چه بخشهایی از وضعیت اجتماعی حضور داشتند؟
امین بزرگیان با اشاره به این نکته که در فقدان یک چپ پویا و سازماندهی شده که به آرمانهای اندیشه انتقادی معتقد باشد، آنچه که رخ داده هضم چپ در معده راست است، او میگوید: در فرانسه کسی وجود ندارد که اعتراضات را نمایندگی کند در چنین شرایطی، شکاف موجود را کسانی پر میکنند که از نارضایتیها سوءاستفاده میکنند. در نهایت ممکن است جریاناتی حاکم شوند که هم به شکاف طبقاتی بیشتری دامن بزنند و هم حداقل ارزشهای دموکراتیک حامی حقوق و آزادی انسانها را از بین ببرند.
کن لوچ در گفتگو با لورنزو مارسیلی، نویسنده و فعال سیاسی ایتالیایی، به نقش هنر در برهههای دگرگونی سیاسی، تکامل طبقه کارگر، معنای کنونی مبارزه طبقاتی، و ناتوانی چپ در ایجاد تغییرات رادیکال میپردازد.
نئولیبرالیسم ایرانی در مسیر خود سکتههای گاه و بیگاهی داشته است. از بحران تورمی زمان هاشمی رفسنجانی تا بحرانهای ارزی دوران احمدینژاد. از میان همه این بحرانها بازار در نهایت پیروز نهایی بوده و از بحران به عنوان سکویی برای گسترش و انبساط خود استفاده کرده است.