از مهاجرت که حرف میزنیم، بیش از هر چیز به خود عمل سفرکردن و از جایی به جای دیگر منتقلشدن، توجه میکنیم. حال آنکه پس از این جابهجایی تازه زندگی آغاز میشود؛ زندگیای که میتواند با نپذیرفتن مهاجر از سوی میزبانان بهقدری طاقتفرسا شود که مهاجر را به بازگشت به وضعیت قبلیاش ترغیب کند.
جنگ، ناامنی، بیماری، قحطی، جستوجوی برای امنیت و جایی برای زندگی قرنها دلایل اصلی مهاجرت بودند. دلایلی که هر دلیل دیگری را زیر سایه میبردند و تنها عواملی بودند که افراد را به کوچ مجبور میکردند. این دلایل در عصر حاضر هم از بین نرفتند و عمدهترین دلایل مهاجرت را به نام خود ثبت کردهاند؛ همچون اتفاقی که در خاورمیانه افتاد و جنگ و ناامنی این منطقه ثروتمند را به منطقهای مهاجرفرست تبدیل کرد. در چنین شرایطی سایه مهاجرتی جدید اما بزرگتر بر سر مناطق مختلفی از زمین احساس میشود؛ سایه تغییرات اقلیمی و سوانح طبیعی.
گری گاتینگ، استاد فلسفۀ دانشگاه نوتردام، مجموعه مصاحبههایی را با متخصصان فلسفۀ سیاسی ترتیب داده است که در ستون «استون» در روزنامۀ نیویورک تایمز منتشر میشود. او در نخستین شماره از این مصاحبهها، موضوعِ بحث را مهاجرت قرار داده است و برای گفتگو دربارۀ آن، سراغ جوزف کارنِز رفته است. استاد علوم سیاسی دانشگاه تورنتو و نویسندۀ کتاب اصول اخلاقی مهاجرت.
موضوع ساخت سد شفارود همچنان یکی از چالشهای مهم فعالان حوزه محیطزیست بهشمار میرود. پروژهای که گفته میشود منجر به تخریب ٩٣ هکتار از جنگلهای ارزشمند هیرکانی میشود و البته تبعات فراوان دیگری نیز در منطقه خواهد داشت. ایران در ٢٥سال گذشته مقام سوم سدسازی در جهان را داشته است. کارشناسان میگویند این حجم از سدسازی یک و نیم برابر حجم رودخانههای کشور است. حالا جنگلهای هیرکانی که بازماندگان دوران سوم زمینشناسی هستند، در معرض تهدید قرار گرفتهاند. این جنگلها جایی در غرب گیلان منطقه پونل رضوانشهر، روی رودخانه شفارود و در فاصله ٥/٢ کیلومتری شهرستان رضوانشهر و ۶۵ کیلومتری شهر رشت قرار دارند. اکنون سد شفارود بلندترین سد بتونی غلتکی ایران با ارتفاع ١٣٧متر در رضوانشهر در ٦ کیلومتری جنوبغربی شهرستان رضوانشهر و ٦٥ کیلومتری غرب شهر رشت، روی رودخانه شفارود درحال ساخت است.