در حاشیه بیرجند، مرکز خراسان جنوبی، میشود تمام مردمی را که از روستاهای خشک و بیآب استان فرار کردهاند دید. زمینهای زراعی و خانه و زندگی را رها کردهاند و به امید کارگری یا شغلی که منبع درآمدی بخور و نمیر باشد، به روستاهای اطراف بیرجند آمدهاند اما اینجا هم برای آنها نه رفاهی هست و نه کاری. میگویند طی 10 سال گذشته وضع هر روز بدتر از روز قبل شده و چارهای هم پیدا نمیشود.
«انجمن علیه هویج به دستان» در انگلستان از جمله گروههایی است که با هدف جلوگیری از کار رایگان و سوءاستفاده از کارگران فرهنگی تشکیل شده و در طی فعالیت خود موفق به برگزاری کارگاهها، نمایشگاهها، تولید راهنماهای کاربردی برای آگاهی از وضعیت و ارائه روشهای حمایتی گروهی شده است. با گسترش فعالیتهای انجمن و آشنایی با گروههای دیگر، «بریگاد بیثباتکاران» تشکیل شد تا کنشگری و ارتباطات خود را به حوزههای گستردهتر کار بیثبات بسط دهند.
منصوره بلخاری، امیر خراسانی و کاوه مظفری پژوهشگران اجتماعی با مطالعه موردی در منطقه نظام آباد و راهاندازی یک مرکز بزرگ خرید سعی کردند به این پرسشها تا حدی پاسخ دهند که آیا اجرای پروژههای عمرانی و کلان در محلات فرسوده، بیش از آنکه در خدمت محله باشد، محله را به خدمت خود در میآورد یا نه؟
میلیونها زن در ایران با شرایط ابتدایی بسیار پایینتر از لیلی گلستان زندگی میکنند، اینکه آنها در شصت سالگی نمیتوانند روی آن استیج بروند و بگویند ما خواستیم و شد به این دلیل نیست که آنها تواناییهای ذاتا کمتری دارند یا غر میزندد یا لوسند به این دلیل است که در نردبانِ اجتماعیِ دسترسی به منابع و فرصتها، آنها چندین و چند پله پایینتر ایستادهاند.
آکسفام افشا کرده که «اقلیت صاحب قدرت اقتصادی در همکاری و هماهنگی با قدرت سیاسی در سطح جهان شرایطی را به وجود آوردهاند که امروزه ثروت هشت نفر از ثروتمندترین افراد با دارایی ٥٠ درصد از جمعیت جهان برابر است».
تهران و سائوپائولو هردو در یک مسیر قرار دارند. تهران هم با اصرار بر تعدیل ساختاری و سیاست آزادسازی اقتصاد شهر و استثمار هرچه بیشتر کارگران آن و در نتیجه افزایش شکاف طبقاتی، نسبت به وضعیت فقرای شهری خود بیتوجه است.