تصمیم شورای شهر در اجازه ساختن برج در باغ و توسل به توجیهاتی مثل «حق مکتسبه» نشان از ترجیح «منافع خصوصی عدهای» بر«منافع عمومی همه» در اداره شهر دارد. اینکه سنگر گرفتن پشت «حق مالکیت» چگونه میتواند مفهوم «اداره شایسته» را در معرض خطر قرار دهد. مجوز ساخت این برجها در باغ نشان میدهد که چگونه انتظار چند مالک برجساز از ایجاد حقی در آینده (حقوق احتمالی) میتواند مانع اجرای کامل قانون برای حفظ محیطزیست همه شهروندان (حق مُسَلم) شود.
محمدعلی نجفی نیز بالاخره در فرایندی که به روحوضی اشکآوری میماند استعفا داد و از شهرداری تهران کنار رفت. اینروزها شورای شهر تهران و فضای رسانهای نزدیک به اصلاحطلبان چنان گرم مباحثات درباره جانشین او شده است که گویی نه خانی آمده و نه خانی رفته است. گویی کاملا طبیعی است که کسی نداند دلیل انتخاب نجفی چه بود و چرا نتوانست دوام بیاورد. مهمتر از اینها کارنامه او برای رفع بحرانهای پیشروی تهران چه بود و جانشین او با چه عزم و تدارک متفاوتی روانه بهشت خواهد شد.
این یادداشت به همین بهانه نقبی زده است به آخرین گزارش نجفی به شورای شهر تهران تا از میان سطور آن گزارش یک گزاره بدیهی را برنهد: نه نجفی و نه جانشینان او برای حل بحرانهای تهران خطر نکرده و نخواهند کرد.
این یادداشت به همین بهانه نقبی زده است به آخرین گزارش نجفی به شورای شهر تهران تا از میان سطور آن گزارش یک گزاره بدیهی را برنهد: نه نجفی و نه جانشینان او برای حل بحرانهای تهران خطر نکرده و نخواهند کرد.