مهاجمانی که در فیسبوک پُز خشونت‌شان را می‌دهند ممکن است ناخواسته موقعیت‌شان را لو بدهند، یا شواهدی رو کنند که حاکی از عمدی بودن اعمال‌شان است. این اطلاعات می‌تواند به دادگاه‌های جنایات جنگی کمک کند مدارک موجود را کامل کنند: جوانب فیزیکی، مستندات و شهادت‌های شفاهی.
آیا ارتباطات جمعی دائمی و تعاملی فراجغرافیایی انسان از طریق شبکه‌های اجتماعی و اپلیکیشن‌های ارتباط جمعی با خود هم‌آمیزی فرهنگی و حتی تنش‌های سازنده فرهنگی به ارمغان آورده است یا بیشتر آلودگی فرهنگی، ناامنی و بی‌هویتی اجتماعی ایجاد کرده؟
آیا از درستی و نادرستی جملاتی قصاری که در شبکه‌های اجتماعی لایک می‌کنیم و یا با دیگران به اشتراک می‌گذاریم، آگاهی داریم؟
اینترنت مدام ما را با شواهدی از گذشته‌مان مواجه می‌کند. آیا داریم شانس بازسازی خودمان را از دست می‌دهیم؟
آیا می‌توانیم کلمه اعتیاد را برای نوع استفاده‌مان از شبکه‌های اجتماعی به کار ببریم؟ متن پیش رو ترجمه بخش کوتاهی از کتاب «پر کردن خلا» است که به ارتباط مفهوم اعتیاد و شبکه‌های اجتماعی می‌پردازد.
