سد سيمره كه به اعتقاد مردم محلي اگر قرار بود با بارشهاي عادي سالهاي خشك آبگيري شود حداقل ده سال ديگر زمان براي تكميل نياز داشت، يكباره با سيلابهاي بهاره پر از آب شد. مسئولان تصميم گرفتهاند سد سيمره را تا بالاترين حد ممكن آبگيري كنند. اين در حالي است كه خانههاي روستايياني كه در مخزن سد قرار ميگيرند، با اين اقدام زير آب ميرود.
اینجا دیگه خونهی من نیست. سرم را به هر طرفش میچرخونم، جای اشیا و خودم را قبل از امروز به یاد میآورم. هر قدمی که برمیدارم، صدای شلقوشلوق گل و لای میره تا ته جونم. لجن انگار مکش داره، پایم را دو دوستی چسبیده. سهبار تمیز کردیم و هر بار، باز آب بالا میاد و همه جا بیشتر نم میکشه. من مار ندیدم ولی شنیدم تو خونهی همسایه اومده بود. حتما اینجا هم میآد. با دست خالی و پای برهنه چطور میتونم اینهمه لجن را از اینجا بیرون ببرم؟ حالا بیرون هم بردم، کجا بریزم جز توی کوچه؟ از توی همین کوچه، خودم باید بروم و بیام. این خونه باید تمیز بشه، همه جا بوی گند میآد و ته مغزم را اگه ببینید، هیچی جز خشم پیدا نمیکنید.
بخشی از ادبیات رسانهها، زنان را در کنار کودکان و سالمندان و افراد کمتوان به عنوان قربانیان فجایع طبیعی معرفی میکنند. این نگرش به جایگاه فرودست زنان دامن میزند.
در روزهای اخیر مناطق مختلف ایران از جنوب تا شمال درگیر بارندگی بیسابقه و به دنبال آن سیلابهای گسترده بودهاند. بارش و سیلی که به لحاظ شدت و وسعت آن در دهههای اخیر ایران بیسابقه بودهاند. این سیلابها منجر به تلفات جانی و خسارت سنگین و بیسابقه در اقصی نقاط ایران شدهاند. چه زمینههای طبیعی، اجتماعی و سیاسی در پس این سیلابها وجود دارد که چنین قدرت ویرانگری به آنها داده؟