سرمایه امروز دیگر متکی به تکنوکرات‌ها و شیوه‌های مدیریت نیست، بلکه به جوکرهای اقتدارگرایی چون ترامپ، جانسون یا بولسونارو وابسته است. به‌عقیده‌ی جورج مونبیو، ستون‌نویس روزنامه‌ی گاردین و نویسنده‌ی کتاب «بیرون از ویرانه: یک سیاست جدید برای یک عصر بحران»، این از آن‌روست که ماهیت سرمایه‌داری تغییر کرده است.
متن پیش‌رو سخنرانی سیلویا فدریچی در رابطه با مفاهیمی حول محور سازمان‌دهی مجدد و روابط کار و اقتصاد است. فدریچی در این سخنرانی با نیم‌نگاهی به متفکرین اتونومیست ایتالیایی، مفهوم کار بی‌ثبات را از دیدگاهی فمنیستی نقد می‌کند.
محمد قوچانی سال‌هاست که در پروژه‌های رسانه‌ای خود، سرمایه‌داری ملی را به عنوان راه توسعه کشور معرفی می‌کند. اما چه قدر این ادعا درست است؟
مارکسیسم به خانواده‌ای بزرگ از نظریات در مورد جوامع انسانی و تاریخ تحولات آنها اشاره دارد که نمی‌توان و نباید آن را به روایت یک فرد فروکاست. رامسین کانن در یادداشت زیر روایت خود از معنی مارکسیسم را ارائه و کلیشه‌های پذیرفته شده در مورد آن را نقد می‌کند.
فرهنگِ نمایش و به اشتراک‌گذاری آنلاین عکس در اینستاگرام حداقل از دو جهت پاسخی است به مقتضیات اقتصادی-اجتماعی نئولیبرالیسم. سرمایه‌داری شبکه‌ای‌شده از نظر جامعه‌شناسانی چون لوک بولتانسکی و ایو چیاپلو واکنشی است به «نقدی هنری» که فوردیسم اواسط قرن بیستم را زیر سوال می‌برد. امری که طالب استقلال بیشتر، تجربه‌ی اصیل و رهایی از قید و بند تک‌صدایی فرهنگ مصرفی تولیدانبوه و کار سخت روزانه بود. سرمایه‌داری از طریق آزاد کردن نیروی کار؛ تفکیک تولید کالایی و تولید فرهنگی، به این وضعیت واکنش نشان داد تا ظرایف ترجیحات فردی را برآورده کرده و جهانی به لحاظ زمانی منعطف پدید آورد که در آن موفقیت نه از طریق پیمودن سلسله مراتب ترقی بلکه از طریق حرکت میان پروژه‌های مختلف و در دورن شبکه‌های جهانی حاصل می‌شد. پس آزاد بودن چنین حسی دارد؟
برای بیشتر ما گرفتار شدن در شرایطی که با تمام زشتی‌هایش باز هم به آن تن می‌دهیم، تجربه‌ای آشنا است. میزان مشارکت ما در امر شر دست خودمان نیست هر چند که نمی‌خواهیم مشارکتی داشته باشیم. اما مسئولیت ما به عنوان یک فرد چیست؟ آیا خود این پرسش درست است؟
در روزگار ما نابرابری آن قدر بدیهی فرض می‌شود که گاهی توضیح اینکه چرا نابرابری وجود دارد بسیار سخت است. یانیس واروفاکیس اقتصاددان و فعال سیاسی یونانی سعی کرده است این پرسش را به زبان ساده برای دخترش توضیح دهد.
فمینیسم جریان اصلی آمریکا به سادگی با هر ذائقه‌ای سازگار می‌شود و همیشه نسبتی فرودستانه با مطالبات اقتصاد نولیبرالی دارد. در نتیجه فمینیسمی به غایت تضعیف شده است.
بنابر دادههای جدید، مشکل بتوان هم هوادارِ سرمایه‌داری بود و هم از محیطزیست حمایت کرد. یا این، یا آن!
در ۱۹۸۲ شرکت اکسون پیشبینی کرده بود که تا ۲۰۶۰ دمای متوسط کره زمین ۲ درجه در مقایسه با دوران پیشاصنعتی افزایش مییابد.
