سرطان

مرزها را بدون هیچ محدودیتی پشت سر می‌گذارد و آسمان استان‌های غربی و جنوب‌غربی کشور را تیره و تار می‌کند. گاهی حتی چندین مرز را طی می‌کند و با گذر از بیابان‌های بسیاری که بر سر راه دارد، به استان‌های غربی و جنوب‌غربی کشور می‌رسد و زندگی‌شان را زیر سایه می‌برد.
زمانی از آن با عنوان میهمان ناخوانده یاد می‌شد. میهمانی که زندگی میزبانش را مختل کرده و سلامتی‌اش را تهدید می‌کند. به این میهمان قدیمی، دیگر نه می‌توان میهمان گفت و نه ناخوانده، چرا که روزهای بسیاری را به استان‌های مختلف کشور، همچون خوزستان، ایلام، کرمانشاه، لرستان و... سر می‌زند و چند سالی می‌شود که با زندگی ساکنان غربی و جنوب غربی کشور گره خورده است.

۲۲ شهريور ۱۳۸۹، فريبرز پناهي، مجري طرح بنزين پتروشيميايي، درباره‌ درصد بالاي تركيبات آروماتيكي در اين بنزين‌ها گفت: «در اين واحد بنزيني توليد مي‌شود كه تركيبات آروماتيكي آن تا حدودي بالا است. اما اين بنزين به عنوان بنزين نهايي تحويل جامعه نمي‌شود كه مردم از درصد بالاي تركيبات آروماتيكي آن نگران باشند.»
از سال ١٣٩٠ تا پايان سال ٩٢ تهران تنها ٩ روز هواي پاك داشت اما با حذف بنزين پتروشيمي اين رقم در سال جاري به ١٣ روز افزايش يافته است. تعداد روزهاي ناسالم نيز از ٢١٥ روز در سال ٩٠ درسال جاري به ٩٢ روز كاهش يافته است. اين خلاصه‌ترين وضعيتي است كه مي‌توان بر اساس آن هواي تهران را توصيف كرد!

در مخزن را که باز می‌کنند، صدای سرفه هم بلند می‌شود، سرفه پشت سرفه. نفسش بالا نمی‌آید. برایش آب می‌آورند، روی لبه سکو می‌نشیند. کمی که می‌گذرد، اسکناس‌ها را دوباره دستش می‌گیرد و می‌رود سراغ مشتری. آن ساعت از روز پمپ‌بنزین شلوغ است، بوی بنزین امانش را بریده، نه فقط بوی تند و تهوع‌آور بنزین که دود ماشین‌ها. ماشین‌هایی که یک لحظه خاموش نمی‌شوند. از ٨ صبح تا ٤ بعد از ظهر که شیفت‌اش تمام می‌شود، ماجرا همین است.