امروزه توسعه بیابان در ایران از نوع خالی شدن روستاها است؛ در یزد حدود ٩٠درصد روستاها در حال خالی شدن است و این به معنای اضافه شدن بیابان در کشور است.
وقتی رئیس دولت قبل درِ دکان وزارت نیرو را باز کرد و گفت هرکس هرجا توانست، چاه حفر کند، ظرف سه روز اجازه حفر چاه سهبرابر شد اما حالا در غیاب رئیسجمهوری که درِ دکان وزارت نیرو را باز کند، کسانی که به آب نیاز دارند سعی میکنند از سهمیه آب دیگر بخشها استفاده کنند و اغلب به دنبال خرید چاه یا اجاره آن هستند. در این میان، مانند هر بازار دیگری، پای دلالان و واسطهگران نیز به ماجرا باز شده است و قانونی و غیرقانونی تلاش میکنند معامله فروشنده و خریدار را جوش بدهند.
فاجعه بلعیده شدن در کمین شهرها و روستاهای کشور نشسته؛ فاجعهای که هم پایتختنشینان و هم ساکنان جنوب، مرکز و شرق کشور را تهدید میکند. چند سالی میشود، دشتهای ایران یکی پس از دیگری فرو میروند؛ نشستی چند سانتیمتری دارند یا فرونشستی چند متری.
جنگ، ناامنی، بیماری، قحطی، جستوجوی برای امنیت و جایی برای زندگی قرنها دلایل اصلی مهاجرت بودند. دلایلی که هر دلیل دیگری را زیر سایه میبردند و تنها عواملی بودند که افراد را به کوچ مجبور میکردند. این دلایل در عصر حاضر هم از بین نرفتند و عمدهترین دلایل مهاجرت را به نام خود ثبت کردهاند؛ همچون اتفاقی که در خاورمیانه افتاد و جنگ و ناامنی این منطقه ثروتمند را به منطقهای مهاجرفرست تبدیل کرد. در چنین شرایطی سایه مهاجرتی جدید اما بزرگتر بر سر مناطق مختلفی از زمین احساس میشود؛ سایه تغییرات اقلیمی و سوانح طبیعی.