در حالی که فعالان مدنی می‌کوشند جامعه را نسبت به خشونت علیه زنان حساس کنند، برخی فعالیت‌های فرهنگی در تلاشند که این موضوع را عادی کنند. این یادداشت با بررسی صحنه‌هایی از دو سریال ممنوعه و رقص روی شیشه از این تلاش پرده بر می‌دارد.
هدف از وضع قانون منع خشونت خانوادگی ترویج خشونت از راه دامن زدن به انتقام یا تشویق زنان به مقابله به مثل نیست؛ هدف آن است که خشونت هرچه سریع‌تر متوقف شود و خشونت‌دیده در امنیت قرار بگیرد.
کانون وکلای دادگستری از سند «لایحه پیشنهادی منع خشونت خانگی علیه زنان» رونمایی کرد. این سند نشانگر آغاز جریان قانونگذاری در این حوزه است.گروهی متشکل از حقوقدانان، وکلا و جامعه‌شناسان سه سال برای تدوین این سند تلاش کرده‌اند.
خشونت صرفا خشونت خانگی نیست،خشونت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی هم جزئی از خشونتی است که زنان در کشور ما متحمل می‌شوند. وقتی از حدود ٢٠ هزار شرکت‌کننده زن در انتخابات مجلس فقط صلاحیت هزارو ٢٠٠ نفر تأیید می‌شود، به این معناست که زنان جدی گرفته نمی‌شوند.
علت بقای خشونت خانوادگی این است که به شیوه‌های مختلف، شخصی و پنهان باقی می‌ماند. به همین خاطر، نباید بار مسئولیتِ حل مشکل خشونت، تنها بر عهده اشخاص باشد. چراکه مشکلِ خشونت صرفاً مسئله‌ای شخصی نیست. بلکه مسئله‌ای عمومی است.
