پژوهش‌های تجربی می‌گویند ما آنقدرها هم که فکر می‌کنیم، در تشخیص یاوه‌گویی مهارت نداریم. هری فرانکفورت، استاد ممتاز فلسفه در دانشگاه پرینستون، در کتاب خود، در باب مزخرف‌گویی، می‌گوید: «اکثر مردم به توانایی خود دربارۀ تشخیص چرندوپرند و اجتناب از آن اطمینان دارند.» بااین‌وجود، بیش از ۹۸درصد شرکت‌کنندگان در آزمون چرندوپرندپذیریِ ما حداقل به یک مورد چرندوپرند به‌عنوان موضوعی عمیق رأی دادند. اما چرندوپرند موضوع خنده‌داری نیست. ممکن است برخی مزخرفات شاعرانه در توییتر آنقدرها هم مسئله‌ساز نباشد؛ اما فقدان احترام به حقیقت که مشخصه یاوه‌گویی است، پیامدهای مهمی به دنبال دارد.
کلاوت، برنامه‌ای است که میزانِ تأثیرگذاریِ آن‌لاینِ هرکس را برایش حساب می‌کند. امتیاز من به صفر میل می‌کرد. این برنامه مشخصاً شبیه چیزی است که یونانیان به آن کِلِئوس (kleos) می‌گفتند. این واژه، برآمده از کلمه‌ای کهن از دوران هومری است به معنای: «من می‌شنوم». در زبان عامیانه، به معنی شهرت بود. اما در عین حال، به معنی کار درخشانی که منجر به شهرت شده است نیز بود، مانند سرودن شعر مهمی که برای سراینده، شهرتی به بار بیاورد.
بنا به تصمیم دولت آمریکا، توییتر و هیچ‌کدام از شرکت‌های تکنولوژی آمریکا حق انتشار عمومی درخواست‌هایی که از طرف سرویس‌های امنیتی امریکا دریافت می‌کنند را ندارند، حتی اگر چنین درخواست‌هایی مطرح نشده باشد. درواقع آن‌ها نباید در مورد چنین مسائلی با کاربران خود صحبت کنند. اما توئیتر در مقابل این تصمیم ایستاده و دولت آمریکا را به دادگاه کشانده است.
