تخريب تدريجی جنگل‌های حفاظتی به حدی پيش‌رفته است كه احيای آن‌ها با واگذاری به خود در مدت زمانی کمتر سه یا چهار قرن ممکن نیست. تكرار وقوع سيلاب در عرصه‌های اين منابع شدت تخريب بيشتری را در آن‌ها فراهم كرده و آن‌ها را به سوی نابودی بيشتر سوق می‌‌دهد. حفاظت از جنگل‌ها تنها با مراقبت‌ها و مدیریت عواملی همچون خاک و آب امکان‌پذیر است.
با گذشت بیش از یک هفته از آتش‌سوزی‌های گسترده زاگرس و عدم واکنش نهاد‌های مربوطه باید به نقش عاملین، برنامه‌ها و چشم‌اندازهای مدیریت منابع طبیعی نگاهی کنیم و به توضیح ارتباط آن‌ها با بومیان این مناطق بپردازیم تا شاید متوجه جوانب و عواقب این آتش‌سوزی‌ها شویم.
