کوه حاتم در حد فاصل شهرستان‌های بهبهان و بهمئی، در چهار روز گذشته کوه آتش بود. این چهار یا پنجمین بار بود. آتش‌سوزی در این منطقه به شدت زیاد شده و فعالان محیط زیست به زمین‌خواری مشکوک اند. تصاویر منتشر شده نشان میدهد نزدیک هر منطقه سوخته، کوره زغالی برپاست. کوره داران زغال جنگل را می‌سوزانند و بعد ادعا می‌کنند که صاحب زمین‌های سوخته‌اند.
افزایش تورم، بیکاری، افزایش قیمت زمین و نبود قوانین بازدارنده و نظارت کافی دست به دست هم داده و روند زمین‌خواری و قاچاق چوب را شدت بخشیده است؛ «با رویه پیش رو تا ۲۰ سال دیگر چیزی از زاگرس باقی نخواهد ماند».
با ساخت جاده جدید روستای «وزوه» چهار هزار درخت کهنسال و زیست بوم این منطقه نابود می‌شود؛ انجمن دوستداران طبیعت فریدونشهر اعلام کرده ساخت این جاده هیچ توجیه فنی و زیست محیطی ندارد.
تخريب تدريجی جنگل‌های حفاظتی به حدی پيش‌رفته است كه احيای آن‌ها با واگذاری به خود در مدت زمانی کمتر سه یا چهار قرن ممکن نیست. تكرار وقوع سيلاب در عرصه‌های اين منابع شدت تخريب بيشتری را در آن‌ها فراهم كرده و آن‌ها را به سوی نابودی بيشتر سوق میدهد. حفاظت از جنگل‌ها تنها با مراقبت‌ها و مدیریت عواملی همچون خاک و آب امکان‌پذیر است.
با گذشت بیش از یک هفته از آتش‌سوزی‌های گسترده زاگرس و عدم واکنش نهاد‌های مربوطه باید به نقش عاملین، برنامه‌ها و چشم‌اندازهای مدیریت منابع طبیعی نگاهی کنیم و به توضیح ارتباط آن‌ها با بومیان این مناطق بپردازیم تا شاید متوجه جوانب و عواقب این آتش‌سوزی‌ها شویم.
