پیکر تاجر برده‌ای به مدت ۱۲۵ سال بر سر بریستول سنگینی می‌کرد، تا اینکه معترضانی از فرهنگ‌های مختلف توانستند کاری بکنند که هیچ یک از کارزارهای گذشته موفق به انجامش نشده بودند.
در تاریخ مدرن ایران، آفریقایی‌ها عضو جدایی‌ناپذیر خانه‌های افراد صاحب امتیاز بودند. مردان سیاه عمدتا اخته بودند و در حرمسرا و خانه‌های شاه کار می‌کردند، در حالی‌که زنان سیاه مستخدم زنان ایرانی بودند. موضوع بردگی آفریقایی در ایران به ندرت مورد بحث و یا حتی تایید قرار گرفته است.
در سال ۱۳۰۷ خرید و فروش برده در ایران منع و برده‌داری لغو شد. بر خلاف تصور عمومی، برده‌داری در ایران پیشینه تاریخی دارد؛ پیشینه‌ای که به فراموشی سپرده شده و عمدتا انکار می‌شود. گویی با فراموشی دسته‌جمعی، خود نهاد برده‌داری نیز از تاریخ ایران حذف می‌شود. بیتا بقولی‌زاده در این مصاحبه رادیویی از روند منع خرید و فروش برده در ایران و نهایتا لغو برده‌داری می‌‌گوید و چگونگی حذف این نهاد خشونت‌آمیز از خاطره جمعی ایرانیان را بررسی می‌کند.
