دولت به جای پاسخگویی به مطالبات بر حق کارگران، نامه «عذرخواهی » و «شرمندگی» آنها را منتشر می‌کند؛ عملی که ماهیت واقعی سیاست‌های ضد کارگری حاکم بر وزارتخانه‌های کار و صنعت و نمایشی بودن صحبت‌های اعضای کابینه در روزهای آواربرداری معدن را هرچه بیشتر نمایان می‌کند.
حسین اکبری، فعال کارگری با اشاره به پذیرفته‌نشدن «مقاوله‌نامه بهداشت و ایمنی معادن» سازمان بین‌المللی کار، از نقش تمامی دولت‌های پیش و پس از انقلاب در بی‌دفاع ماندن کارگران در برابر حوادث می‌گوید.
معدنچیان چهار روز بعد از فروریختن معدن یورت، باز هم زیر آوار سنگین دیگری دفن شدند، این‌بار خواسته‌ها و حقوقشان زیربار آوار سیاست. دو هفته مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری حادثه معدن زمستان یورت آزادشهر جایی برای جدال جناح‌های سیاسی در ایران شده است.
چه کسی کارگر معدن می‌شود؟ کار به این سختی. از جانت که بگذری، از خودت که خسته شوی، می‌شوی کارگر معدن. اینجا می‌آیی باید از جانت بگذری و بدهی دست پیمانکار و بروی داخل.
معدنچیان دو هفته پیش از انتخاب رئیس بعدی دولت اگر بخت یارشان باشد در چند تبلیغ انتخاباتی و یکی دو مناظره نامشان برده خواهد شد و چه بسا اشک‌هایی هم برای آنها ریخته شود، اما آنها با همان چهره‌های سیاه‌شده از غبار زغال‌سنگ چند روز دیگر به همان روزگار سیاه خود بازخواهند گشت.
