آصف بیات، جامعه‌شناس و متفکر، در گفتگو با میدان پیش از موج جدید اعتراضات و به بهانه انتشار کتاب «انقلاب بدون انقلابیون» از تجربه‌های شخصی و نگاهش به جوامع در خاورمیانه می‌گوید.
تا قبل از جنگ جهانی دوم، عصرِ پیشاتاریخ همچون دورانی تلقی می‌شد که در آن، سلت‌های اولیه و هندوآریایی‌ها، سلسله‌ای از یورش‌ها را علیهِ مردمانِ از همه‌جابی‌خبرِ ساکن در چمنزارهای اروپا و آسیا ترتیب داده‌اند، مثلِ کاری که وایکینگ‌ها کردند. اما پس از جنگ جهانی دوم، این دیدگاه جای خود را به مکتبی فرآیندگرا داد که دگرگونی‌های فرهنگی را به سازگاری‌های درونی نسبت می‌داد. ایده‌ها و فناوری‌ها شاید از جایی به جایی انتقال یابند، اما انسان‌ها عمدتاً و عموماً یک‌جانشین بوده‌اند.
نویسنده: مت تامپسون | عجیب است که چطور جامعه‌ی سرمایه‌داری دنیا را به گونه‌ای خلق نموده که کارهای خیریه باید با استفاده از کمپین‌های تبلیغاتی انجام شوند. و عجیب‌تر است که چطور این نوع از کمک شکلی تا این اندازه عمومیت یافته و در زرورق نارسیستیک دنیای رسانه‌ای پیچیده شده است. منظورم این است که من هربار کمکی به جایی می‌کنم یا داوطلبانه برای سازمانی کار می‌کنم، چیزی در مورد آن روی اینترنت نمی‌نویسم. اما به نظر می‌رسد که دیگر کافی نیست که شما کاری خوب انجام دهید، بلکه باید در مورد اینکه چطور کار خوبی انجام می‌دهید هم توئیت کنید.
