«اریگو بل/ میلانی/ زیست، نوشت، دل باخت/ این روح/ چیماروزا، موتسارت/ و شکسپیر را/ تا حد پرستش دوست داشت.» این جمله بر گور استاندال نویسنده‌ی کتاب جاودان «سرخ و سیاه» حک شده است. نویسنده‌ی این یادداشت آمدوشد میان هویت‌های متغیر را به مثابه «زندگی در لحظه» در نظر می‌گیرد و چنین گریزی از ملال را بخشی جداناشدنی از شخصیت و نویسندگی استاندال می‌شمارد.
در هفته‌ای که گذشت بازار نشر شاهد انتشار ده‌ها عنوان کتاب بود که پیش‌تر به دلایلی از انتشار و یا تجدید چاپ آنها جلوگیری شده بود. گزارش امیلی امرایی برای سایت شبکه آفتاب در رابطه با تازه‌های کتاب را بخوانید
آثار رضا براهنی بعد از سال‌ها در نوبت چاپ و تجدید چاپ قرار گرفته‌اند و بدین ترتیب فرصت بازخوانی و نقد و بررسی این آثار فراهم شده است. آنچه در پی می‌آید حاشیه‌نویسی «خلیل درمنکی» است بر «چاه به چاه» رضا براهنی که این روزها تجدید چاپ شده است.
تری ایگلتون در فصلی از کتاب «مقدمه‌ای بر رمان انگلیسی» که در سال 2005 منتشر کرده است درباره جیمز جویس مواردی را مطرح می‌کند که تا کنون کم‌تر مورد توجه قرار گرفته‌است. به‌ویژه آن‌که تأثیر وضعیت اجتماعی و سیاسی ایرلند را بر تولیدات ادبی نویسندگان ایرلندی و در این مورد خاص، جیمز جویس بررسی می‌کند.
سالی ۴۷ بار منتشر می‌شود، در وانفسای تعطیلی نسخه‌های کاغذی مجلات این یکی حسابی جاپایش سفت است، یک نسخه‌ی اینترنتی دارد که هر روز کلی یادداشت و تحلیل خواندنی به‌روز می‌کند و یک نسخه‌ی کاغذی که هفته‌ای یک‌بار درمی‌آید. دسامبر ۲۰۱۳، ناشر مجله اعلام کرد که تیراژ نسخه‌ی کاغذی‌شان یک میلیون و ۵۵ هزار و ۵۴۲ است، مجله‌ای که برای یک داستان کوتاه حدود هشت‌هزار دلار می‌پردازد، به حساب ما می‌شود ۲۴ میلیون تومان و سالی هم به پنجاه و چند نویسنده این رقم را می‌دهد، بعضی شماره‌های مجله هست که بیشتر از یک داستان در آن چاپ می‌شود. اهمیت مجله‌ی نیویورکر برای حق‌التحریری که به داستان‌نویسان می‌پردازد نیست، هرچند رقم کلمه‌ای یک دلار و پنجاه سنت پول کمی نیست ولی نان «نیویورکر» به نام آغشته است.
در ماه‌می ۲۰۰۳ یکی از شبکه‌های تلویزیونی روسیه موسوم به «رسیا»، با پخش سریالی اقتباس‌شده از رمان «ابله» داستایوسکی، هیاهویی به پا کرد و به مدت چندهفته افکارعمومی این کشور دستخوش تلاطمی نابهنگام شد. داستایوسکی، «ابله» را در ۱۸۶۸ نوشته بود و برای هیچ‌کس باورکردنی نبود که رمانی متعلق به بیش از یک‌قرن پیش تا این حد فکر آدم‌ها را به خود مشغول کند. اما چه چیزی در درون اثر داستایوفسکی یا شرایط روسیه چنین استقبالی را ممکن کرد؟
نویسنده: ادوارد سعید | ادبیات در واقع به چه معناست؟ این پرسش یکی از قدیمی‌ترین و مناقشه‌برانگیزترین مباحث حل نشده تاریخ فرهنگ است. در بسیاری از سنت های فرهنگی، ادبیات و فراتر از آن شاعران و هنرمندان به دیده شک و تردید نگریسته می شوند چرا که تنها با نمودهایی از واقعیت سر و کار دارند که چندان با ملاحظات اخلاقی معمول و امر حقیقت پیوندی ندارد.
