شهروندان تهرانی که در ماه‌های گذشته مشغول عقد قرارداد جدید اجاره منزل یا تمدید قرارداد پیشین بوده‌اند، بر آن تأکید می‌کنند و آمارهای اقتصادی نیز نشانگر آن است که این ادعا تا حدود زیادی ریشه در واقعیت دارد. درحالی‌که جدیدترین آمارهای اقتصادی اعلامی بانک مرکزی خبر از کاهش شدید تعداد معاملات مسکن در شهر تهران می‌دهد، نگاهی به روند ۱۵ ساله نرخ اجاره‌بها در شهر تهران و مقایسه آن با هشت کلان‌شهر دیگر کشور، نشان‌دهنده افزایش فشار بر اجاره‌نشینان تهرانی است؛ وضعیتی که در یک ماه اخیر شدت بیشتری گرفته و تمدید قراردادهای پیشین اجاره منازل مسکونی را برای بخش بزرگی از چند میلیون اجاره‌نشین تهرانی ناممکن کرده است. وضعیتی که می‌تواند فرمان نانوشته‌ای را اجرائی کند که یکی از کاربران شبکه اینترنت در واکنش به گزارش روز گذشته «شرق» درباره وضعیت مسکن ابراز کرده است: «تهران تکمیل است، به شهرهای خود برگردید و در خانه‌های خود زندگی کنید و اجاره هم ندهید».
فصل جابه‌جایی و جستجو برای پیدا کردن مسکن جدید و یا تمدید قراردادهای اجاره شروع شده است. اما امسال این بازار وضعیت متفاوت و نگران‌کننده‌ای برای آنها که صاحب خانه و ملک نیستند، دارد.
در برخی از بنگاه‌های معاملات ملکی خانه‌هایی هستند که برای اجاره آنها باید کیسه‌های پر از سکه یا دلار داشته باشید. بدعت خانه اجاره دادن براساس دلار و سکه بحرانی است که در تمام نقاط شهر و برای هر متراژ خانه‌ای ایجاد شده است.
در تابستان داغ و گران امسال فرودستان با دو مساله قطع برق و افزایش اجاره روبرو شده‌اند. مصرف انرژی و هزینه‌های مربوط به آن نسبت تنگانگی با توان مالی خانوار و ساختمان محل زندگی آنها دارد. خانواده‌های کم‌درآمد هزینه بیشتری صرف می‌کنند اما خانه‌‌هایشان در تابستان یا زمستان از هوای مطلوب برخوردار نیست. ریشه این عدم توازن چیست؟
در شهر جدید هشتگرد ۱۰درصد خانه‌ها هم پر نشده است. طبق گزارش شرکت عمران شهرهای جدید در سال 92، از 675 هزار نفر جمعیتی که برای این شهر پیش‌بینی شده و 4400 هکتار زمین برای مسکن آنها در نظر گرفته شده، جمعیتش تنها به 59 هزار نفر رسیده است، حتی کمتر از ۱۰درصد.
