هیپ‌هاپ آمریکایی امروز بیش از هرچیز یادآور تظاهر به قدرت و تجمل است. اما چطور این موسیقی که تا چندی پیش ساختارهای قدرت و تبعیض را به چالش می‌کشید به اینجا رسید؟
نویسنده این یادداشت از اولین افرادی بود که در دهه ۸۰ میلادی ظهور و اوج‌گیری نولیبرالیسم را مطرح کرد. وی اکنون از افول و سقوط آن خبر می‌دهد. اما بعد از نولیبرالیسم چه خواهد آمد؟
در آستانه شروع درگیری‌های دوباره در غزه‌ایم. اما ماجرای غزه از نظر مارک بلومنتال نه یک سرکوب صرف، که پروژه‌ای سیاسی و جمعیتی است. پروژه‌ای فراتر از نسل‌کشی، پروژه‌ای که نه لزوما در پی نابودی کامل یک جمعیت، بلکه به دنبال حذف مطلق یک هویت سیاسی است.
كاوه بيات از پژوهشگران جدي تاريخ معاصر است. به تازگي به كوشش او خاطرات امير شاپور زندنيا از چهره‌هاي اصلي سومكا منتشر شده است. در اين خاطرات اشارات مهمی به برخي از مهم‌ترين برهه‌هاي تاريخ معاصر ايران به خصوص نهضت ملي شدن صنعت نفت وجود دارد.
«دوسومِ مردم امریکا حامی پیوستن کشورشان به معاهدۀ کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای هستند.» همچنین سه‌پنجمِ مردم معتقدند که مسئلۀ تغییرات آب‌وهوایی مهم‌تر از اقتصاد است؛ اما این امر برای سیاست‌مداران اهمیتی ندارد.
ده هزار مایل از خانه دور شوم، یونیفرم بر تن کنم و بر سر آدم‌هایی بمب و گلوله بریزم که به من کاکاسیاه نمی‌گفتند و مانند سگ با من رفتار نمی‌کردند؟
دهه‌هاست که نخبگان تحصیل‌کرده‌ی آمریکا، به‌نمایندگی از شرکت‌های بزرگ، فشارهای بسیاری به مردم فقیر وارد‌کرده‌اند. این نخبگان، از ارزش‌ها صحبت می‌کنند -مدنیت، رواداری، محکومیت تعصبات و نژادپرستی- درحالی‌که به‌نفع شرکت‌های بزرگ، از پشت به مردم خنجر می‌زنند. در این وادی، جمهوری‌خواهان با ارائه‌ی نسخه‌ی امروزی موسولینی، «دونالد ترامپ»، درصدد جذب رأی‌دهندگان، به‌ویژه رأی‌دهندگان جدیدی که از دروغ‌های مربوط به نظام ورشکسته‌ی لیبرال خسته‌اند، به سمت خود هستند.
آخرین اثر مایکل مور، کارگردان فیلم‌های مستند بولینگ برای کلمباین و فارنهایت ۹/۱۱، ویرانگرترین در عین حال سرخوشانه‌ترین فیلم اوست.
