skip to Main Content
زابل آلوده‌ترین شهر جهان معرفی شد
خانم ابتکار به آلوده‌ترین شهر جهان خوش آمدید
۲۶ اردیبهشت ۱۳۹۵

نخستین چیزی كه از ذهنم گذشت این بود كه این خبر باعث میشه بسیاری از مردم دوباره به رفتن فكر كنند و از زابل مهاجرت كنند. خودش اعتقاد دارد اهل رفتن از این خاك نیست. زابل آلودهترین شهر جهان هم كه شده باشد، در تصمیمش تاثیری ندارد.

بیشتر بخوانید
بررسی سیاست تولید و واردات خودروِ سواری دیزلی
تب دیزل
۳۰ فروردین ۱۳۹۵

در اروپا از فریبِ خودروسازها سخن می‌گویند؛ از اینکه بیست سال به مردم گفتند خودرو دیزلی از خودرو بنزینی برای محیط‌زیست بهتر است اما حالا بسیاری این ادعا را رد می‌کنند. این‌سو، دولتِ ایران از سال ۱۳۸۷ از تولید و وارداتِ خودروی سواری دیزلی حمایت می‌کند.

بیشتر بخوانید
ماجرای بودجه ریزگردها
رقابت پرگرد و غبار سیاسی با سوژه محیط زیست
۲۹ فروردین ۱۳۹۵
محیط‌زیست در ایران محل نزاع گروه‌های سیاسی در درون ساختار سیاسی شده است؛ نزاعی که مردم هزینه آن را می‌پردازند. از توزیع بنزین غیراستاندارد که شاخص هوای پاک تهران را برای هفته‌ها و ماه‌ها به رنگ قرمز درآورد تا معضل ریزگردها در اهواز و دیگر شهرها که زندگی روزمره را برای مردم دشوار کرده است.
بیشتر بخوانید
شهرِ روشنِ ما، ستاره‌ها را دستِ کم می‌گیرد
۶ بهمن ۱۳۹۴
صحبت شهر و آلودگی که پیش می‌آید، بیش از هر چیز آلودگی هوا و یا عدم پاکیزگی فضای عمومی شهری به ذهن ما می‌رسد. در کلان‌شهرهایی چون تهران آلودگی صوتی هم مطرح می‌شود. اما آلودگی های شهری تنها در موارد گفته شده خلاصه نمی‌شود؛ نورپردازی‌های شهری از دیگر مواردی است که به صورت نامحسوس در زوال طبیعت و به خطر افتادن اکوسیستم موجود تأثیر زیادی دارد. نویسنده در این یادداشت به پیامدهای آلودگی نوری در زندگی و محیط‌زیست پرداخته است.
بیشتر بخوانید
کمپین‌های محیط زیستی؛ عصای جادویی یا ابزار جلب مشارکت؟
۲۲ شهریور ۱۳۹۴

عیان شدن ابعاد مشکلات محیط زیستی نظیر کم‌آبی، آلودگی هوا، انباشت زباله و... برای مردم باعث شده تا در چند ماه گذشته، انواع کمپین‌ها و حرکت‌های جمعی در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های دیگر به راه بیافتند و هر یک، درخواستی را برای مخاطبان خود مطرح کنند. گروهی مردم را دعوت به نوشیدن یک لیوان آب کمتر می‌کنند، گروهی دیگر از مردم می‌خواهند تا روزی یک قطره آب کمتر هدر دهند. جمعی از هنرمندان نسبت به پراکنده شدن زباله در طبیعت ابراز نگرانی می‌کنند و عده‌ای دیگر از مردم می‌خواهند روزانه ۵۰ گرم زباله کمتر تولید کنند. برخی کمپین‌ها نیز به دنبال راهکارهای غیرمستقیم می‌گردند و در یکی از موارد اخیر از مردم می‌خواهند تا به منظور کاهش مصرف آب در تولید گل و گیاه زینتی، خرید گل را کاهش دهند. بحث بر سر اینکه چنین کمپین‌هایی تا چه اندازه برای وضعیت فعلی محیط زیست ایران مفید هستند نیز به موازات برپایی آنها بین فعالان و کارشناسان محیط زیست و مخاطبان همین کمپین‌ها در جریان است؛ بحث‌هایی هم گاه به دنبال نفی کامل برخی از این حرکت‌ها است. مثلا برخی معتقدند برپایی کمپین برای کاهش خرید گل موثر نیست و به جای آن باید کاهش مصرف آب در کشاورزی و دامپروری را هدف قرار داد. برخی دیگر حضور هنرمندان و درخواست آنها برای پراکنده نکردن زباله در طبیعت را مورد نقد قرار می‌دهند و چنین رفتاری را نمایشی و بی‌تاثیر می‌خوانند. اما آیا کمپین‌های این‌چنینی در مهار مشکلات محیط زیستی نظیر کم‌آبی و یا انباشت زباله موثرند؟ آیا می‌توان از طریق چنین حرکت‌هایی به حل مشکلات امیدوار بود؟ پاسخ به این سوالات نیازمند بررسی دقیق و تفصیلی کمپین‌ها و مطالعه رفتار جامعه مخاطبان است. با این‌حال چند نکته درباره کمپین‌ها ضروری به نظر می‌رسد.

بیشتر بخوانید
Back To Top
🌗