«ما می‌خواستیم آنجا آباد شود، مثل کیش که آباد شد، اینجا هم آباد شود، من دنبال سود و پول که نیستم، همین الان آشوراده که پر از شغال و مار است و هیچ‌چیزی ندارد، قول می‌دهم اگر بدهند دست من، کاری می‌کنم که ظرف دوسال، سالانه ٥٠٠، ٦٠٠هزار مسافر را آنجا پذیرش کنم.» این را محمدرضا یزدان‌پناه می‌گوید. کسی که می‌خواهد در دست‌نخورده‌ترین جزیره ساحلی شمال ایران کسب و کار گردشگری راه بیندازد.
