متن زیر دو سال پیش ترجمه شده اما در آن زمان روزنامه‌های ایران از چاپ آن خودداری کردند. امروز اما زمانه فرق کرده و روزنامه‌های ایران آسوده‌تر می‌توانند نظام سیاسی حاکم در ترکیه را زیر سوال ببرند. اما زیر سوال بردن این نظام سیاسی دیگر چه اهمیتی دارد؟
فیدل کاسترو آخرین فرد از مردان و زنانی بود كه در قرن بیستم جنبش‌ها و انقلاب‌هایی را راه بردند و ملتی را به دنبال شعارها و آرمان‌های عمومی‌شده به حرکت درآوردند. بعضی از اینان مثل پاتریس لومومبا در تراژدی ماندند. او قربانی سیاست‌های استعماری بلژیک شد. از لنین تا مائو، جمال عبدالناصر، یاسر عرفات، احمدبن بلا، گاندی، ماندلا، آلنده، قذافی، هوشی مین، کاسترو، چه‌گوارا و خیلی‌های دیگر از این جمله‌اند.
دو خط مورب اخم، میان دو چشم قهوه‌ای و خال هندو بر گونه راست در صورت «داکتر گلالی نور صافی» است. زنی زاده کابل با نسب بلخی که هر روز روبه‌روی صدها مرد متعصب مجلس افغانستان می‌ایستد و بر حقوق زنان پا می‌فشارد و اکنون که برف سفید از آسمان آبی می‌بارد، میهمانِ سردترین صبح تهران است.
اتفاقی که نباید می‌افتاد، افتاد و در میان بهت و ناباوری همگان دونالد ترامپ برای ریاست جمهوری قدرتمندترین کشور دنیا انتخاب شد. پس از هفتاد سال تلاش برای شکل‌دهی سیستم لیبرال جهانی برپایه تجارت آزاد و پیمان‌های امنیتی همانند ناتو، ایالات متحده آمریکا برای اولین بار رئیس‌جمهوری را انتخاب کرد که آشکارا منتقد تجارت آزاد و انزواطلب است.
نشست «نقد اجتماعی کالایی‌شدن دانش» در دانشگاه علامه برگزار شد. در این نشست که با حضور محمدامین قانعی‌فر، رئیس سابق انجمن جامعه‌شناسی ایران و مجمد مالجو، اقتصاددان برگزار شد تاثیر کالایی‌شدن دانش بر دانشگاه و جامعه بررسی شد.
