قاسم اکسیری فرد، استاد سابق دانشگاه خواجه نصیر طوسی که به دلیل صدای زنانه از دانشگاه اخراج شده، مقابل دانشگاه خواجه نصیر طوسی دست به تحصن زد. اکسیری فرد، استاد فیزیک است و مدرکاش را از مؤسسه بینالمللی مطالعات پیشرفت ایتالیا اخذ کرده است. او پیشازاین نیز دست به تحصن زده بود و ظاهرا موفق به دیدار با محمد فرهادی وزیر علوم شده بود. پسازآن به گفته اکسیری فرد، فرهادی وزیر علوم به او قول داده بود تا 15 بهمن مشکلاش با دانشگاه خواجه نصیر طوسی برطرف شود اما به دلیل برطرفنشدن مشکلاش، حالا دوباره تحصناش را آغاز کرده است.
در دنیای پول و فقر و آلودگی شاید کمی عجیب است که بهار هنوز هرسال میآید و لذتهایی، هرچند کوچک، به رایگان در اختیار ما قرار میدهد. جورج اورول با مطرح کردن علاقه خود به تماشای جفتگیری وزغها از لذت بردن از اتفاقات طبیعی دفاع میکند و آن را لازمه ساختن دنیایی بهتر میداند.
احمد سیف اقتصاددان و مدرس دانشگاه، در این یادداشت به وضعیت اشتغال زنان در عرصه جهانی میپردازد و براین باور است که وضعیت موجود بازار کار زنان تشدیدکننده نابرابری جنسیتی و در همین راستا ادامه داشتن عقبماندگی اقتصادی زنان خواهد شد.
نوشته پیشرو، نسخهای خلاصهشده از یک سخنرانی با همین عنوان است که در ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۱۶ در «مرکز خاورمیانه دانشگاه الاسای» ارائه شده بود. این نوشتار بر اساس پژوهش نویسنده درباره کنشگری زنان در مصر، لبنان و اردن از زمان استقلال تا بهار عربی است . وی بیش از صد روایت شخصی از فعالان زنان طبقهٔ متوسط از نسلهای مختلف جمعآوری کرده و برمبنای مفهومی که یک «پارادوکس جنسیتی» تلقی میشود چارچوببندی کرده است:« با وجود گذشت بیش از یک قرن از کنشگری زنان، چرا زنان در کشورهای عرب هنوز با بعضی از گستردهترین نابرابریهای جنسیتی در دنیا مواجه هستند؟»
یادداشت پیشرو به محدود ماندن نسبی جنبش زنان ایران در جغرافیای کشور میپردازد. آیا عدم ارتباط جنبش زنان ایران با بیرون مرزهای کشور به جنبش کمک کرده تا عمل سیاسی، تفکر و شیوههای مبارزه خاص خود را خلق کند؟ انزوای جنبش فمینیستی ایران چه تاثیری بر عملکرد فعالان آن گذاشته است؟ آیا این جنبش، با توجه به سرمایه انسانی عظیم بیرون از مرزهای خود، توانایی شکلدهی یک ارتباط جمعی، هدفمند و مستمر با فمینیستهای دیگر نقاط دنیا دارد یا نه؟