پس از ماه‌ها کشمکش میان دولت جدید یونان و مثلث کمیسیون اروپا، بانک مرکزی اروپا و صندوق بین‌المللی پول (ترویکا) بر سر بحران بدهی یونان، حالا آلکسیس سیپراس نخست‌وزیر یونان بسته نهایی پیشنهادی ترویکا را به رفراندوم گذاشته است. بسته‌ای که در آن ریاضت‌های جدید اقتصادی بر یونانیان تحمیل خواهد شد که شامل کاهش دوباره مستمری بازنشستگان و افزایش مالیات‌ها خواهد بود. سران اتحادیه اروپا تهدید کرده‌اند که در صورتی که یونانیان به ریاضت‌های جدید اقتصادی «نه» بگویند جایی در اتحادیه اروپا نخواهند داشت. جوزف استیگلیتز اقتصاددان آمریکایی برنده جایزه نوبل در یادداشتی توضیح می‌دهد که اگر یونانی بود در رفراندوم پیش رو چگونه رای می‌داد.
«اینجا ته خط است» این جمله را حسین، مرد میانسالی می‌گوید که بر دیوار آجری یکی از خانه‌های جمعی محله عودلاجان تکیه زده است. خانه‌هایی که شهرداری تهران در چند روز اخیر از ساماندهی و یا حتی ویران کردن آنها برای طرح انضباط اجتماعی خبر داده است.
به یمن دستگاه‌های تبلیغاتی از سینما و تلویزیون گرفته تا دیگر رسانه‌های عامه‌پسند، تصویری کلیشه از جنگ‌های جهانی و نقش کشورها و گروه‌ها در آنها در اذهان عمومی جاافتاده است. این کلیشه‌ها، نقشی قهرمانانه و سرشار از خوبی به کشورهای فاتح غربی داده و آنها را یا از جنایات جنگی مبرا دانسته و یا جنایات آنها را شر لازمی که برای پیروزی بر اهریمن بزرگتر آلمان نازی اجتناب‌ناپذیر بوده جا می‌زنند. اما واقعیت جنگ پیچیده‌تر از این نبردهای خیر و شر است. این یادداشت به روابط پیچیده میان هیتلر و خانواده سلطنتی انگلستان میپردازد.
نوشته پیش‌رو مواجهه تازه‌ای را با صدام حسین، رئیس جمهور عراق از سال ۱۳۵۷ تا ۱۳۸۲ فراهم می‌کند. این نوشته که برگرفته از یادداشت‌های بازجوی آمریکایی صدام در روزهای پیش از اعدام اوست، نکات جالبی را درمورد شخصیت صدام و همین‌طور موقعیت عراق در سال‌های جنگ ایران و عراق و حمله‌ی آمریکا طرح می‌کند.
می پرسم "مردم این منطقه چگونه هزینه زندگی را تامین می کنند؟" بدون مکث می گوید: "مواد"؛ می پرسم چرا به جای دیگری نقل مکان نمی کنید؟ می گوید: "با این پول هرجا برم همینه." برای یک خبرنگار بهترین راهنما برای تهیه گزارشی با موضوع مردم، در جهت ارائه تصویری روشن از وضعیت معیشتی آن ها خود مردم است؛ چهره های مختلفی از فقر و ثروت در شهر وجود دارد؛ کما اینکه بارها شده در نقطه ای ضعیف از شهر ایستاده باشی و در همان زمان ماشینی لوکس از کنارت رد شود، تعداد نقاطی که زیر خط فقر است بی شمار و انتخاب بین مناطق محروم و محروم تر هم سخت است؛ نکته این است" فقر چهره های مختلفی دارد". به همین خاطر 10 منطقه از تهران با جمع آوری اطلاعات و کمک و همراهی آن ها انتخاب شده تا در مراجعه و ثبت تصاویر، مورد بررسی قرار گیرد. برای نوشتن از وضعیت معیشتی مردم شهر، بررسی و یا تحلیل آمار رسمی و غیر رسمی کافی نیست؛ برای نوشتن باید در نقاط مختلف شهر قدم زد، با مردم همکلام شد، به درستی نگاه کرد تا تصویری روشن و اطلاعات کامل ارائه نمود. نقاطی مختلف با شکاف طبقاتی عمیق که یک شهر هم توان پرکردنش را ندارد؛ ویژگی‌ها و مردمی متفاوت که حیرت انگیز است؛ قلعه مرغی، آب منگل، دروازه غار، شمیران نو، یافت آباد، شوش، عباس آباد، فاطمی، سعادت آباد و سعد آباد.
مدتی است بازار نقد ترجمه در فضای مجازی به ویژه فیسبوک داغ شده است. منتقد و مترجم اثر در فیسبوک بگومگو می کنند و مخاطب نیز از راه می رسد و از روی منطق و یا دوستی و صمیمیت با منتقد و یا مترجم اثر، لایک خود را بر این یا آن گفته می زند و سپس به دنبال بحث دیگری می رود. آیا «فیس بوک» به طور خاص و «فضای مجازی» به طور عام فضای مناسبی برای درگیری با چیستی و چگونگی ترجمه است؟ و یا به بیان دیگر آیا «فضای مجازی» فضای مناسبی برای تفکر و تامل است؟ امیر احمدی آریان که پیش‌تر در یادداشت « نقد در خلاء و فتیشیسم دقت » به مسئله داوری در ترجمه پرداخته بود، در یاداشت زیر به فرآیند «فیسبوکی‌شدن فکر» به واسطه درگیری بر سر نقد ترجمه در فیسبوک میپردازد.
