شرکت مشاور معمار و شهرساز به عنوان یک نهاد زمانی کارآمد خواهد بود که بتواند در اکوسیستمی از نهادهای مدرن مرتبط با توسعه قرار گیرد در غیر اینصورت این نهاد نه تنها کمکی بر عدالت‌مندتر شدن فرآیند توسعه نمی‌کند بلکه به بازتولید رانت شهری‌شده وجهه قانونی خواهد بخشید؛ به قول معروف: «چو دزدی با چراغ آید گزیده‌تر برد کالا». در حقیقت نهاد نصفه نیمه بیشتر از آنکه باعث انتظام‌بخشی شود باعث مشروعیت‌بخشی به فساد و نهادینه شدن آن خواهد شد. در ایران این وضعیت را تقریباً در تمامی عرصه‌ها مشاهده می‌کنیم و عرصه برنامه‌ریزی توسعه هم یکی از این عرصه‌هاست.
کیتی فیتزپاتریک (Katie Fitzpatrick) نویسنده، ویراستار و مدرسِ دانشگاه ساکنِ ونکوور در کانادا است. او دارای دکترای زبانِ انگلیسی از دانشگاهِ براون است و به عنوانِ ویراستارِ بخشِ علوم‌انسانی در مجله‌ی نقدِ کتابِ لوس‌آنجلس مشغول به کار است.
در مناسبات اقتصادی حاکم، فعالیتی به‌عنوان «کار» در نظر گرفته می‌شود که مزدی به آن تعلق بگیرد؛ کارهایی که در خانه به دوش زنان افکنده شده- برای نمونه آشپزی، بچه‌داری، نظافت و..- هیچ‌گاه به‌عنوان «کار» به رسمیت شناخته نشده و مزدی به آن تعلق نگرفته است. بدون انجام این کارها اما نه نیرویی برای کار مزدی پرورش می‌یابد و نه اساسا مردان امکان حضور در بازار کار را پیدا خواهند کرد. زنان اگر از خانه‌داری و کارهای مراقبتی دست بکشند، اقتصاد حاکم به اغما فرو خواهد رفت.
