نیکوس پولانزاس، در مقام یک مارکسیست، مشخصاً با دیدگاهی مقابله می‌کند که دولت را به عنوان «سوژه»ای در نظر می‌گیرد که خودخواهانه اراده خود را بر طبقات اجتماعی تحمیل می‌کند. ایده‌ای که دولت را از طبقات اجتماعی جدا می‌کند به نظر پوچ می‌رسد. پولانزاس همچنین با آنچه یک «افراط» دیگر می‌نامد مقابله می‌کند: رویکرد ابزارانگارانه به دولت.
دولت حسن روحانی و نزدیکان آن در واکنش به اعتراضات اخیر مردم بر «جراحی اقتصادی» تاکید کرده‌اند. این یادداشت بر آن است که نشان دهد تاکید بر جراحی اقتصادی و اصرار بر اجتناب از اصلاحات سیاسی از قضا نه برنامه‌ای برای نجات اقتصاد که نشانی از ضدیت عمیق با دموکراسی و امید سیاسی است.
سه دهه پس از مرگ ناجی العلی، اشغال کرانه باختری و غزه هم‌چنان از جانب اسرائیل به‌سرعت ادامه دارد. کشورهای عربی به‌جای مبارزه برای استقلال فلسطین، هم‌چنان یکدیگر را تضعیف می‌کنند و درگیری‌های جدیدی همانند جنگ داخلی در سوریه و یمن، دوباره نسل جدیدی از آوارگان را خلق کرده است. اگر به‌دقت به کاریکاتورهای علی نگاه کنید، می‌توانید بفهمید که چرا آن‌ها هنوز هم محبوب و مرتبط (با شرایط روز) باقی مانده‌اند.
رضا شهابی 22 خرداد سال 89 در پی اعتراضات صنفی راهی زندان شد و پس از گذراندن ۶سال حبس، دوباره به گذراندن بیش از یک سال زندان محکوم شد. او در این دوره در اعتراض به محکومیت مجددش دست به اعتصاب غذا زد، اعتصاب غذایی که حاصلی برای او نداشت و تنها بیماری فشار خون‌اش را تشدید کرد و حال خبرهایی از او درباره دو سکته‌اش در دو هفته اخیر منتشر شده است. روزنامه «جامعه فردا» با ربابه رضایی، همسر رضا شهابی، در مورد وضعیت جسمانی او گفت‌وگو کرده است.
در آمریکا هیچ تضادی با دموکراسی یا نبود کذایی دموکراسی به چشم نمی‌خورد، چون ایالات متحده هیچ‌وقت نظامی مبتنی بر دموکراسی نبوده. این واقعیتی دشوار است که خیلی‌ها نمی‌توانند با آن روبه‌رو شوند، و احتمالا بیشتر مایلند از کنار چنین ادعایی با انگ نامعقول‌بودن بگذرند.
رقم‌های اعلام شده برای حقوق نمایندگان متفاوت است. از جدولی که نشان می‌دهد دریافتی نماینده حدود ٣٢ میلیون است تا برخی نمایندگان که می‌گویند نمی‌دانند رقم دقیق دریافتی‌شان چقدر است و تا محمود صادقی که می‌گوید کل دریافتی نماینده‌ها رقمی بین ١٧ تا ٢١ میلیون تومان است. ابهام فقط به این ارقام خلاصه نمی‌شود.
