بحث بر سر پدیده مهاجرت دستخوش سوتفاهمها و اشتباههای متعددی ـ در هر دو طیف چپگرا و راستگرا ـ شده است. آنچه که یافتهها، واقعا نشان میدهند را در این متن بخوانید.
چند سال پیش، سایت ویکی لیکس منتشر کرد. بر اساس این اسناد، چارلز ناس کاردار سفارت آمریکا در تهران در گزارشی محرمانه درباره آتشسوزی سینما رکس آبادان در ۲۸ مرداد ۱۳۵۷، به نقل از یک «منبع آگاه در میان اپوزیسیون مسلح» نوشت که حکومت ایران به طور ضمنی اجازۀ چنین کاری داده است. متن این گزارش را بخوانید.
عبدالحسين نوشين از جمله رهبران و کادرهای حزب توده ایران بود که از زندان قصر گریختند. نوشین پس از فرار از زندان راهی شوروی شد. او در سال ۱۳۲۶ تئاتر فردوسي را به راه انداخت. يكی از افرادی که در کلاسهای او شرکت میکرد عزتالله انتظامی بود. صاحبنظران تاريخ به اتفاق بر اين باورند كه مدت بين فرار نوشين از زندان و خروج او از كشور بيش از يك سال بوده است؛ اين يعنی اقامت نوشين در يك مخفيگاه. در ادامه خاطرات عزتالله انتظامی از این دوران را میخوانیم.
حامد زارع، دبیر گروه اندیشه روزنامه سازندگی چند روز پس از مرگ محمدعلی مرادی در یادداشتی به او تاخت. اما این کارگزار فکری یک جریان امنیتی حاکم، چرا بلافاصله پس از مرگ پژوهشگری «منزوی» و دلبسته جریانی در هم شکسته و حاشیهای بر او میتازد؟ چرا باید چنین تاختنی بر مردگان را جدی گرفت؟ جواب هرچند از اینجا آغاز میشود که «چون مردگان دیگر مردهاند»، اما از آن فراتر میرود.
آصف بیات در مصاحبه با احمد العوفی از کتاب جدیدش «انقلاب بدون انقلابیون»، استراتژیهای بازیگران اجتماعی، انتقادها نسبت به انگارههای «پیشروی آرام» و «ناجنبش»، آینده اسلام سیاسی، امکان انقلاب و.. سخن میگوید.