در دوران پس از 1971 ارتش یک موضع ایدئولوژیک جدید اتخاذ کرد؛ کمالیسم راستگرا. کمالیسم راستگرا تماماً ضد مذهب نیست اما خطوط قرمزی دارد که انتظار دارد شخصیتهای مذهبی از آنها عبور نکنند. اسلامگرایانی مانند رجب طیب اردوغان رئیس جمهور فعلی ترکیه و متحدانش در جنبش سری فتح الله گولن تلاش کردند قدرت کمالیستها را در درون ارتش از بین ببرند و جای افسران کمالیست را با نیروهای وفادار به خود پر کنند.
«اسلاوی ژیژک»، فیلسوف و نظریهپرداز بهنام اسلوونیایی است. وی در این مقاله که در پایگاه اینترنتی روزنامه ایندپندنت منتشر شده به جایگاه لنین در اکتبر ۱۹۱۷ و روح انقلاب سوسیالیستی در جهان فعلی و عصر سلطه سرمایهداری میپردازد.
در این گفتگو آصف بیات به شرح تحولات جهان عرب و تحلیل خیزشهای اخیر این ملل پرداخته است. وی ضمن پاسخهایش اشاراتی به جنبشهای ایران دارد. بیات چگونگی گذار از اسلام و تحول اسلامگرایی را بیان میكند؛ تحولی كه در شعارهای ایرانیها و اعراب آشكار شد. خیزشِ عربها طی سه دههی اخیر محورهای مشخصی دارد كه به سبب اشتراكات زبانی و فرهنگیِ جهان عرب از مرزهای جغرافیایی می گذرد و به مرزهای فرهنگی محدود میشود. این گفتگو نسخه اصلاح شدهای است از گفتگوی اٌزگور گوكمِن[1] با آصف بیات در ماهنامه تركیِ فرهنگِ سوسیالیستی بیریكلیم (آگوست_سپتامبر ۲۰۱۱). اثر آصف بیات به اسم Making Islam Democratic تحت عنوان Islam Demokratiklestimerk به تركی برگردان شده و نسخه اصلاحشده گفتگو در مقدمه این اثر گنجانده شده است.
با خواندن «کالیبان و ساحره» درمییابیم تا پیش از مواجهه با اثر فدریچی، چقدر کم درباره ساحرهکشی میدانستهایم. حکایتی که بسیاری از ما با آن آشنایی داریم، یعنی همان که حاکی از چگونگی تفوق نهایی خردگرایی و علم بر تفکر جادویی و سحرآمیز آن دوران است، عاری از تاریخچه خشونتی است که در این کتاب با آن رودررو میشویم. خواندن «کالیبان و ساحره» به ما یادآور میشود در کنار بسیاری از دانشمندان عالیرتبه که مشوق ساحرهکشی بودند، مقامات هم خواهان سرکوب تفکرات جادویی فرودستان بودهاند.