خوابگاههای دخترانه در کابل در حالی بسته شده که دختران مجرد برای پیدا کردن خانه کرایهای با محدودیتهای زیادی روبهرو هستند. صاحبان خانه با دختران مجرد قرارداد کرایه اتاق نمیبندند. زنان و دختران باید در زمان قرارداد یک مرد از خانوادهیشان را بهعنوان طرف قرارداد معرفی کنند. از سویی با بهقدرت رسیدن طالبان، کرایه و هزینهی غذا، آب و برق خوابگاههای خصوصی دخترانه از ۳ هزار و پنجصد به ۴ هزار و پنجصد تا ۵ هزار افزایش یافته است.
در زمان بحران مالی آرژانتین در سال ۲۰۰۱ که منجر به بیکاری و بیخانمانی هزاران هزار شهروند شد، کارگران، بسیاری از کارخانجات ورشکسته را بازگشایی کردند. با تشکیل کمیتههای محلات، ساکنین شرکتهای تعاونی، نانوایی و درمانگاهها برپا کردند. این نوع ابتکارات نه تنها آنها را از فقر و گرسنگی نجات داد، بلکه قدرت نوینی به آنها اعطا کرد.
نبود داروی بیماران «اسامای» مسئلهای حیاتی است و بسیاری از مبتلا به اسامای به خاطر نبود دارو فوت میکنند؛ وزارت بهداشت نه اقدامی برای وارد کردن داروهای مورد تایید افدیای انجام میدهد، نه وظایفش در زمینه شناسایی بیماران، غربالگری مربوط به تشخیص بیماری و اطلاعرسانی را انجام میدهد.