وضعیت بازنشستگان در ایران یک تراژدی تمام و کمال است؛ در سنی که باید این سرمایه‌های فرهنگی جامعه تجربیات خود را به نسل جوان منتقل کنند و پس از سی سال خدمت صادقانه استراحت نموده و به سلامت خود توجه نمایند، با سرکوب معیشت و سلامت و منزلت روبرو هستند.
انسان که خالق ماشین‌هاست بعد از خلق هوش مصنوعی، خود بدل به یک باطری برای حیات ماشین‌ها شده است. ولی در پس این روایت بصری جذاب و نافذ یک مناقشه دیرین فلسفی جریان دارد، مناقشه بر سر چیستی واقعیت
سینمای اخلاقی اغلب به معنای فیلم‌هایی با محتوای اخلاق‌گرایانه تعبیر می‌شود. اما اخلاق در سینما معنایی متفاوت دارد. هر فیلم در ساختار خود روابطی را برقرار می‌کند و نسبتی میان بیننده و اثر می‌سازد. مهدی فیضی در این یادداشت استدلال می‌کند که چرا سینمای اصغر فرهادی بر پایه‌ی فریب بنا شده و آنچه او «اخلاق تعلیق» می‌نامد را رعایت نمی‌کند.
بازمانده از فاجعه گاه سخن می‌گوید و فریاد می‌کشد و گاه ساکت نگاه می‌کند. تراژدی‌های یونان از دیرباز منبع الهام بصیرت‌ها بوده‌اند و با گذشت زمان و به فراخور وضعیت حال، صداهای مختلفی از آنها می‌خیزد. ایسمنه، میراث‌دار جنگ است که در تاریکی ایستاده. ایمسنه به ما چه می‌گوید؟
اگر بپذیریم جهان ادبیات پاسخی به جهان واقعی است، در حالی که جهانی مملو از شرارت‌ها ما را احاطه کرده، وجود نیروی شر در ادبیات نیز بسیار ضروری می‌شود. مجتبی زمانی در این نوشته نگاهی به حضور شر در ادبیات داستانی می‌کند و سپس به جای نسبتا خالی آن در ادبیات فارسی می‌پردازد.
منابع آب در ایران در طول دهه‌های گذشته با سرعتی باورنکردنی خالی شده‌اند و رخدادهای خوزستان، به عنوان پر آب‌ترین استان ایران، نشانه‌ای از این است که وضعیت تا چه حد وخیم است. با این همه، این تنها نوک کوه یخ است و بحران، آن‌قدر با صنعت و کشاورزی ایران در هم تنیده شده که باز کردن این کلاف ناممکن به نظر می‌رسد.
در بررسی سینمای «فرهادی»، امری که اغلب از آن غفلت شده، تحلیل و کنکاش در سازوکار تصویرسازی اوست؛ سازوکاری که موجب دستیابی‌اش به‌گونه‌ای واقع‌نمایی به‌شدت ساختارمند شده است که از منظری جامعه شناختی-انتقادی می‌تواند دربردارنده سویه‌ای ایدئولوژیک باشد.
کنشگرِ تنها با چه راهکارهایی می‌تواند بیشترین پیوند را با بدن‌های خاموش و نظاره‌گرِ اکنون، اما بیدار و کنشگرِ آینده ایجاد کند؟
شرایط کنونی خوزستان از سیاست‌هایی ریشه می‌گیرد که دهه‌ها در این استان اعمال شده است؛ از جنبه تخریب محیط‌زیست می‌توان به پروژه‌های سدسازی، انتقال آب، خشک کردن هور برای استخراج نفت و.. اشاره کرد که این سرزمین حاصلخیز را بایر کردند و خاک به آسمانش پاشیدند. این متن نگاهی انداخته به آنچه به اسم «توسعه» بر خوزستان رفته است.
در چند سال گذشته گروه‌های متعدد هیپ‌هاپی در کشور رشد کردند. گروه‌هایی که خیابانی‌بودن، چندرسانه‌ای‌بودن و انرژی زیاد از مشخصه‌هایشان است. آنها کار تیمی را بلدند و در واقع برخلاف رپ 10 سال گذشته که بیشتر در استودیو و فضاهای بسته بود، روح سال‌های اول هیپ هاپ را این بار پخته‌تر به خیابا‌‌ن‌های شهر برگردانده‌اند. در ادامه مصاحبه با یکی از این گروه‌ها یعنی کاکا را بخوانید.
