می‌بایست یک صندلی خیالی، به قدمت حدود نیم‌قرن را به سودابه فضایلی اختصاص داد؛ صندلی‌ای که هیچ‌وقت نداشت، صندلی‌ای از آنِ یک نویسنده متون ادبی.
الیوت در برابر منتقدانی که ارض اموات (سرزمین هرز) را نقدی اجتماعی می‌پنداشتند با کمی تجاهل و تواضع، «قرولندی ریتمیک» و شخصی می‌خوانْد علیه «زندگی». اما این بیان نه‌تنها باعث نمی‌شد قرولند شخصی او پیوندی بیرونی و چندسویه با امر اجتماعی پیرامون‌اش نداشته باشد بلکه به شکلی کنایه‌آمیز آن را تبدیل به بیانیه شخصی‌اش می‌کرد برای مواجهه با کلیت آشفتگی جهان زیست انسانی: سیروسلوکی فردی در جغرافیاهای فنا و هلاکت.
مجموعه بلند «گوزن» در ۱۸ اسفندماه سال ۹۹ منتشر شد و توجه زیادی را به خود معطوف کرد. یکی از وجوه پررنگ این مجموعه جنبه‌ی ادبی و روایت‌گری قوی آن است.
دنیای عکاسی خبری پر از نام مردان عکاس است که جوایز مختلفی کسب کرده و مجموعه‌های ماندنی خلق می‌کنند. اما حضور پررنگ مردان در این حرفه به معنای این نیست که این صنعت شاغلان زن کمتر و یا کم‌استعدادتری دارد. دنیای عکاسی همچنان یک باشگاه مردانه است و زنان فرصت‌های کمتری در آن به دست می‌آورند.
هشت سال پيش زمان جشنواره تئاتر اينجا پر بود از دانشجو و مهمانان خارجی، ولی امروز كسی جرات ندارد ساعت ده شب بيايد تئاتر شهر. محدوده پر شده از كارتن‌خواب و كيف‌قاپ. شيشه‌های ماشين‌ها را می‌شكنند و دزدی می‌كنند، خفت‌گيری می‌كنند، امنيت نيست، اينجا ديگر محل فرهنگی نيست.
طالع‌بینی، روانشناسی مثبت‌گرا، انواع کارگاه‌های خودشناسی که امروز از طریق صفحات اینستاگرامی پرفالوئر تبلیغ می‌شوند چند ویژگی مشترک دارند از جمله باور بر فرد و مسئولیت فردی و بدین‌ترتیب ساختارهای مولد نابرابری‌های اجتماعی را کنار می‌گذارند.
دیروز تولد لوئیس بونوئل، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس اسپانیایی بود، این یادداشت مروری است بر بیست فیلم از آثار شاخص بونوئل.
