مترجمان کتاب «بندگان مشتاق سرمايه: اسپينوزا و ماركس در باب ميل» که به همت انتشارات علمي و فرهنگی در سال ۱۳۹۷ منتشر شده، قصد دارند باب بحث بسيار مهمي را باز كنند... اما اين در، باز نشده، بسته شده است؛ دليلش را مترجمان ما بهتر از هركس ديگر مي‌دانند، بايد بدانند.
فیلم درخت گلابی وحشی جدیدترین ساخته نوری بیلگه جیلان کارگردان ترکیه‌ای است. البرز محبوب‌خواه به بهانه این فیلم درباره سینمای این کارگردان نوشته است.
این روزها تصویری ایده‌آل و نوستالژیک از زندگی زنان، پیش از انقلاب ۵۷ ساخته می‌شود. آیا اگر به سینمای پیش از انقلاب نیز نگاه کنیم این تصویر تایید می‌شود؟ این یادداشت نگاهی می‌کند به فیلم مستند «بخت پریشان»، ساخته سحر خوشنام که درباره زن در سینمای ایران پیش از انقلاب است.
سعید رضوانی درباره خوانشِ آدورنو از كافكا می‌گوید؛ در پیوند با وضعیت كنونی ما که رضوانی معتقد است به‌طرز غریبی به‌دستِ راست‌گرایانی افتاده است كه از موضع روشنفكری به‌صراحت ترویج ناسیونالیسم مي‌كنند؛ آن‌هم ناسیونالیسمِ پرخاشگری كه بهتر است آن را شووینیسم خواند.
مارتین فرانک یکی از مشهورترین عکاس‌های زن قرن بیستم بود. او که یکی از بنیانگذاران آژانس ویوا بود، به اندازه‌ای پیشرفت کرد که عضو تمام‌وقت مگنوم شد. کارهای او شامل پرتره، عکاسی از منظره و رپورتاژ می‌شدند و از لحاظ سوژه نیز، سوژه‌های او از تلاش زنان برای برابری تا پرتره‌های دلسوزانه از بزرگسالان متفاوت بودند.
بسیار کم پیش می‌‌آید که چیزی درباره رفاقت‌های زنانه بشنویم. نه در ادبیات نه در سریال‌های تلویزیونی و نه در سینما، «خواهری» جایی ندارد. سارا دلشاد در این یادداشت دو مورد سینمایی از «خواهری» را بررسی می‌کند.
این روزها فیلم-تئاتر مستند «اما گلدمن؛ آنگونه که من زیستم» برای مخاطبان در اینترنت در دسترس قرار گرفته است. به بهانه‌ی انتشار این فیلم-تئاتر و بحث ضرورت فرم تئاتر مستند سعی کردم از شیوه‌های این نوع تئاتر و تئاتر ورباتیم بنویسم.
