ماه مه امسال مصادف با آغاز هفتادمین سالگرد ایجاد دولت اسرائیل بود. این رویداد زمانی برای یادآوری فاجعه‌ای سال ۱۹۴۸ بود و برای تاکید بر حق بازگشت پناهندگان که توسط قطعنامه‌های سازمان ملل تصویب شده است.
با مروری بر اخبار روزهای گذشته، بار دیگر لزوم توجه و حساسیت به امر آموزش کودکان برای آگاهی بیشتر نسبت به این موضوع و جلوگیری از آن، بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد. سوءاستفاده جنسی از کودکان چیست و باید چگونه با آن مواجه شویم؟ یادداشت زیر از آکادمی روانپزشکی کودکان و نوجوانان آمریکا می‌کوشد به این سوالات پاسخ دهد.
شعار «رضا شاه روحت شاد» که در تجمعات سال گذشته شنیده می‌شد، گویا نشان از میل شعاردهندگان به حضور قهرمانی یگانه برآمده از دل تاریخ می‌داد. اما سوژه‌ای که در ذهن شعاردهندگان ایجاد شده بود، ریشه در شکلی از تاریخ‌نگاری دارد. نوعی از تاریخ‌نگاری نخبه‌گرا که تداوم این ایده را تاکنون ممکن کرده است.
تحولات اخیر نشان داده است که امکان دستیابی به تغییر سیاسی و شکستن «نئولیبرالیسم واقعاً موجود» وجود دارد. این تحولات اهمیت سیاست «جبهه‌ای» را افزایش داده است. در چنین شرایطی، مفاهیمی مانند «بلوک تاریخی» گرامشی به ما امکان بازنگری سیاست از یک منظر استراتژیک را می‌دهند.
نیکوس پولانزاس، در مقام یک مارکسیست، مشخصاً با دیدگاهی مقابله می‌کند که دولت را به عنوان «سوژه»ای در نظر می‌گیرد که خودخواهانه اراده خود را بر طبقات اجتماعی تحمیل می‌کند. ایده‌ای که دولت را از طبقات اجتماعی جدا می‌کند به نظر پوچ می‌رسد. پولانزاس همچنین با آنچه یک «افراط» دیگر می‌نامد مقابله می‌کند: رویکرد ابزارانگارانه به دولت.
