کتابچه‌ای که اچ‌آی‌وی را بهتر و ساده‌تر معرفی می‌کند
مساله استفاده درست از واژگان مربوط به اچ‌آی‌وی نه فقط در ایران، بلکه در جهان تحت تاثیر عوامل رسانه‌ای و تبلیغاتی، تبدیل یک مساله و معضل شده است. نگرش منفی تولید شده درباره این موضوع، در ذهنیت و رفتار عمومی رسوب کرده و به طرد بیش از پیش افرادی که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند دامن می‌زند. جزوه‌ای که پیش روی شماست توسط کارشناسان برنامه اچ‌آی‌وی سازمان ملل آماده و در ایران بر اساس قواعد زبان فارسی ترجمه و تعدیل شده است.
۱- بار معنایی کلمات و عبارات و جملات مربوط به یک موضوع یا مساله، معمولن بازتاب‌دهنده رهیافت و نگاه ما به آن موضوع و مساله است. اما این فقط بخشی از ماجراست، زیرا که رهیافت و نگاه ما به آن مساله نیز از طریق جملات و عباراتی که به کار می‌بریم نیز بازتولید می‌شود. این بازتولید صرفا از طریق معنای ظاهری جمله‌ای که به کار می بریم انجام نمی‌شود، بلکه تک‌تک جملات و عباراتی که در جمله قرار دارند و نحوه کنار هم قرار گرفتن آن‌ها نیز در برساختن معنا سهیم‌اند.
به این دو مثال دقت کنید، هر دو جمله در هر دو مثال حاوی «اطلاعات» درست هستند:
مثال اول: کم‌تر از ۹ درصد کودکان جهان کار می‌کنند.
دست کم ۱۶۸ میلیون کودک کار در جهان وجود دارد.
نحوه بیان جمله اول به گونه‌ای است که مساله کار کودکان را جدی نشان نمی‌دهد. در نگاه اول، عدد کم‌تر از ۹، کوچک به نظر می‌رسد. در حالی که اگر به عدد واقعی نگاه کنیم می‌بینیم که ۱۶۸ میلیون، نتنها لشگری از نیروی کار ارزان قیمت، بلکه به معنای از دست رفتن کودکی ۱۶۸ میلیون نفر است و حکایت از مساله‌ای ساختاری و بزرگ دارد.
مثال دوم: در کنار درمان، پیشگیری از دچار شدن به ایدز مهم‌ترین راه امحا و کنترل افزایش جمعیت ایدزی است
در کنار حمایت و مراقبت درمانی، پیشگیری از انتقال اچ‌آی‌وی مهم‌ترین روش برای پاسخ به اچ‌آی‌وی است.
در جمله اول، آن‌چه باید کنترل شود افراد “ایدزی” هستند، اما در جمله دوم این ویروس است که باید به آن پاسخ داد. جمله اول داغ ننگ را بر پیشانی فردی که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کند می زند اما جمله دوم خیر. به کاربردن زبانی همانند جمله اول شبکه‌ای معنایی در ذهن‌ها می سازد که ایدز را با نابودی، بیماری، عفونت، ترس و نظایر آن در ذهن تداعی می‌کند.در حالی که در جمله دوم بیش از آن که چنین معانی‌ای برساخته شود، تاکیذ بر پاسخ و مجموعه اقدامانی مناسب است که نه مساله را در فرد، بلکه در پرداختن به پیشگیری از انتقال اچ‌آی‌وی می‌داند.
۲- چند سال پیش که در پروژه‌ای کار می‌کردم، برای اولین بار با مساله اچ‌آی‌وی و مسائل مربوط به افرادی که با آن زندگی می‌کنند در واقعیت رو‌به‌رو شدم. امکان گرفتن تست فوری از جمعیت قابل توجهی از کودکان با همکاری سازمان بهریستی فراهم شد و در میان چند صد تست، جواب یکی مثبت بود. گرچه تست اصلی جوابی متفاوت داشت و آن یک مورد ناشی از ضریب خطای تست فوری بود، اما این که جدای از اقدامات گوناگون مداخله‌ای با چه زبانی باید سخن گفت، مدت‌ها ذهن مرا درگیر کرد. با جست‌وجوی فراوان بالاخره دوستی پیدا شد و جزوه‌ای به من داد که نتنها از طریق آن اطلاعاتم افزایش یافت، بلکه یاد گرفتم درباره این موضوع چه‌طور باید صحبت کرد.
مساله استفاده درست از واژگان مربوط به اچ‌آی‌وی نه فقط در ایران، بلکه در جهان تحت تاثیر عوامل رسانه‌ای و تبلیغاتی، تبدیل یک مساله و معضل شده است. نگرشی منفی تولید شده درباره این موضوع، در ذهنیت و رفتار عمومی رسوب کرده و به طرد بیش از پیش افرادی که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند دامن می‌زند. جزوه‌ای که پیش روی شماست توسط کارشناسان برنامه اچ‌آی‌وی سازمان ملل آماده و در ایران بر اساس قواعد زبان فارسی ترجمه و تعدیل شده است. راهنما دو بخش دارد، در بخش اول در برابر عبارات و واژگان نادرست، ضمن ارائه توضیحات، معادل‌های صحیح پیشنهاد شده و در بخش دوم واژگان و عبارات عمومی و خاص مربوط به مساله به همراه معانی و کاربرد‌های آن به صورت یک واژه‌نامه نسبتن جامع آمده است.
۳- به گمانم بد نیست دو نکته را یادآوری کنیم. هنگامی که درباره این مساله حرف می‌زنیم، چه به عنوان فعال یا مختصص یا روزنامه نگار و چه به عنوان فردی عادی، خوب است خودمان را جای افرادی که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند بگذاریم که آن واژگان و عبارات درباره آن‌هاست یا آن را می‌شوند و ببینیم آن کلمات و عبارات چه تاثیری خواهند داشت. این جزوه با این که می‌تواند در موارد انگشت شماری بهبود یابد، سرآغار خوبی است که کمک کند تا در استفاده از زبان و همچنین تغییر نگرش عمومی به اچ‌آی‌وی گامی مهم برداشته شود. نکته دیگر این که فراموش نکنیم پزشکی امروز تا حدی پیشرفته است که می‌توان تضمین کرد که در صورت مراقبت‌های خاص و مصرف دارو تا حدی می‌توان از رشد میزان این ویروس در بدن جلوگیری کرد که فرد طول عمری طبیعی و مشابه دیگران داشته باشد و اگر زن باشد، بتواند باردار شود و بعد‌تر نوزاد خود را نیز شیر دهد بدون آن که اچ‌آی‌وی منتقل شود. در وضعیتی که تا این حد در پاسخ به اچ‌آی‌وی پیشرفت کرده ایم مساله دیگر فقط اچ‌آی‌وی نیست، بلکه بیشتر دلایلی است که امکان استفاده از این امکانات مراقبتی و درمانی را از افرادی که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند، دریغ می‌کند: فقر، تبعیض و بدل شدن پزشکی و مراقبت‌های درمانی به صنعتی پول‌ساز در کنار ذهنیت‌های منفی اکثریت که عاملی جدی در طرد و برساختن کلیشه‌ها علیه افرادی است که با اچ‌آی‌وی زندگی می‌کنند.
برای دانلود و مطالعه کتابچه روی لینک زیر کلیک کنید:
ممنون از آقای فراهانی عزیز و مطالب خوب شان.
سال ۱۳۷۹ تیم پزشک داوطلب به سرپرستی دکتر ترکمان به کمک ما برای حمایت از کودکان دروازه غار آمدند. آن زمان هنوز آمار انتقال اچ آی وی اینقدر بالا نبود و ما بشدت نیاز به شناسایی و کمک به این کودکان داشتیم چون در شرایط پرخطر خانواده معتاد و در محیط های پر خطر زندگی میکردند اما حتی برای تست رپید گرفتن اجازه نداشتیم. همان کودکان ازدواج کردند و بچه دار شدند و این چرخه تکرار و بزرگ شد. خوبه که
همزمان با باز شدن این موضوع و آگاهی دادن و پیشگیری در جامعه، مسائل جنسی صرفا به عنوان تهدید و خطر در جامعه تلقی نشود و بار مشکلات روانی دیگری ایجاد نکند.